3.BÖLÜM ~ Gerçekleşmemiş Anılar

385 6 0
                                    

Bugün Ayla erken kalktı çünkü akrabalarıyla birlikte pikniğe gideceklerdi.Her duyduğunda içinden sövdüğü alarmı çalıyordu.Sonunda sustuktan sonra yatağından kalktı daha doğrusu en azından çalıştı.Bir insan iyi bir uykudan sonra dinlenmiş bir şekilde kalkmaz mıydı? Bugünde bütün vücudu dünkü gibi iflas etmişti.Son 2 gündür sürekli böyle yorgun olması hiç hoşuna gitmemişti.Ayaklarını anlardı da kolları da aynı şiddetle ağrıyodu.Sanki bütün gün ayaklarıyla değilde kollarıyla yürümüştü.İyi de bu örneği nasıl buldu ? Kollarıyla yürümek ... Annesi kahvaltı için bağırırken hiç detone olmuyordu.Elini yüzünü yıkamak için banyoya gitti.

''OLAMAZ YİNE Mİİİ!!!''

İşte yine değişmişti.Daha da güzelleşmişti ve daha da asilleşmişti.Yüz şekli biraz daha sivrileşmişti sanki.Dur sivri mi sivrilik,sivrilik.. Dün gece dişleride sivrileşmişti.Sonrası sonrası?! ''Kahretmesin neden sadece bu kadar başka bir şey aklıma gelmiyor?!''

Her gece bir şeyler yaptığını biliyordu ama sadece birkaç yerini hatırlıyordu.2 gündür böyleydi ki... Kendisini incelerken bir şey fark etti.Sol omzunun altında,göğsünde bir iz vardı.Pençe izleri gibi bir şeydi ve baktıkça sanki beyni zonkluyordu.Bunu kendi yapmış olamazdı çünkü tırnaklarını daha dün...

''BU NEEE BEE !!''

Çığlığının ardından babası yataktan fırlamış annesi de yere bir şeyler düşürmüştü belli ki.Ardından telaşla ikisi de hemen banyoya geldi.

''Tırnaklarımı dün kesmiştim ve bugün öküz gibi olmuşlar.Ayrıca yine dünkü kadar her yerim ağrıyor.Gözlerimin ve tenimin rengi biraz daha açıklaşmış ve ben gene bayan mükemmel olmuşum.Kafayı mı yiyorum yoksa gerçek mi buu ?!''

Annesi ve babasından tepki yoktu.Sadece ağızları açık kızlarına bakıyorlardı.Ayla hemen banyodan çıktı ve odasına girdi.Başı dönüyordu ve sürekli rüyalara dalıyor gibi gözlerinin önünden korkunç manzaralar geçiyordu.Bir tanesinde bir şey bir şeyin üstüne hırlayarak atladı ve yuvarlandılar.Öbürün de ise sadece uluma sesleri vardı.Bir diğerinde ise..

''Ahh yeter istemiyorum,başım niye bu kadar dö..!''

                                                                                                            ———————————————————

Ayla'dan,

Burnuma tuhaf hastahane kokusu geldiğinde uyandım.Belli ki hastahanelik olacak kadar kötüleşmiştim.Nedense buradan kaçma isteği geldi aniden.Odaya doğru yaklaşan ayak sesleri,acilen götürülen hastaların arkasından bağıran yakınların sesleri hepsi üstüme üstüme geliyordu.Kaçmalıydım,kesinlikle kaçmalıydım.Eğer biraz daha durursam kötü şeyler olacaktı,biliyordum ya da hissediyordum.

  Yaklaşan kişinin ayak sesiyle ve kapı gıcırtısıyla birlikte yatağımdan fırladım.Hemen aralardan sıyrılıp hızlı bir şekilde dışarıya çıktım.Koşarken bir yandan kolumda takılı olan aptal serumu çıkarmaya çalışıyordum.Mümkün oldukça uzağa gidip biraz dinlenmek için durdum.Gerçi buna pek ihtiyacım varmış gibi değildi.

  Yine hızlı bir şekilde koştum ve yine yorulmamıştım.Bu iş gittikçe tuhafıma gitmeye başladı.Oysa önceden 5 metre koşsam biri boğmuşta son anda ölümden dönmüş gibi nefes alırdım.Yoldaki insanların şaşkın bakışları arasında birinin kameraya çektiğini gördüm.Hayır yani ne var bunda? Hiç mi koşan insan görmemişler.Altına 'Hastaneden Firar' başlığı altında internete koymasalar iyi bari.Evimin olduğu yere yarım saatlik uzaklıktaki hastahanede olduğumu biliyordum ama eve varmak benim için yaklaşık 5 dakika sürmüştü.Sakinliğimi korumaya çalışsamda içten içe tırsmaya başladım.

Tuhaf,kendimden korkuyordum.

 Kapıya geldiğimde anahtarımın olmadığını fark ettim. Kendimce ufak bir küfür savurup bir şey olmayacağını bilerek kapıyı iktirdim.Açayım derken kırmıştım.

Aklıma yine önceki gibi tuhaf düşler gelmeye başlıyordu.Bu sefer de kulaklarımın içinde biri 'İntikam! İntikam!' diye bağırıyordu.Odama doğru yürüdüm ve yatağıma yattım.Gerçi daha çok uçtum sayılırdı.Kulaklarımı tıkasamda aynı ses beynimi ele geçirmiş bir şekilde devam ediyordu.Buna birde telefon sesleri,zil sesleri,komşunun tamir sesleri derken-

''Ben neye dönüştüm? Ben kimim ve neyim? Acılarım,hepsi kalbime kilitlendi ve ben şimdi sipsiyah bir şey oluverdim. BEN SİYAH BİR KURT OLDUM !?!?

DİŞİ KURT - BLACK PEARL Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin