The Freniere's Son (On Hiatus)

Chapter 12

Author's Note: I'm sorry for not updating for so many months. Aside from being busy naiinis ako kasi I've been making the Chapter 12 and I even made Chapter 13 but then after ilang weeks mawawala ang chapter 12 while the chapter 13 remains. It happened for four times already. If mawawala ulit ito ewan ko nalang talaga. I should publish this immediately. Anyway, here it is na.

~*~

Venice's POV

"Uy Diane, bakit palagi kayong magkasama ni Zach?"

"Kayo na ba?"

"OMG Kailan?!"

"Susunduin ka nanaman ba niya?"

"Waaah ang swerte mo!"

Napayuko si Diane at hula ko namumula na siya. "H-hindi naman kami."

Napabuntong hininga naman ako. Hindi ko alam kung tama bang hinahayaan ko si Zach na gawin ito. Dahil sa totoo lang, ayokong umasa si Diane.

Yes, they do have mutual feelings. But, we all know that Zach is a coward. He won't pursue his feelings for Diane.

Sa oras na mawala na ang issue tungkol sa The Mystics. Baka bumalik sa pag-iiwas si Zach, masasaktan nanaman si Diane.

Pero anong magagawa ko?

Its as if I have a choice?

Pagkatapos ng klase, as always, nakasandal nanaman si Zach sa tapat ng pintuan, hinihintay si Diane.

"Z-zach, kanina ka pa?" Tanong ni Diane. Ako naman ay nakatingin lang dito.

"I'll walk you home."

Simula lunes ay ginagawa na ito ni Freniere, Miyerkules na at patuloy pa rin siya sa ginagawa niya. Pero wala pa rin naman akong napapansing delikado sa sitwasyon ni Diane. Napapaisip na nga lang ako na baka praning lang 'yang si Freniere eh.

But looking back, rememberring how he beg for me to help him protect her, I just can't help it but to do so.

Tss, if their only born as normal beings, normal things will happen. But Freniere, considering his status, he'll never experience a normal life.

I wonder how's the world from the eyes of a Freniere?

Naglakad na kami palabas. Nasa harapan ko silang dalawa. Minsan talaga naiisip ko na kailangan kong mauna sa kanila kesa maging third wheel. Pero naisip ko, kailangan ako dito, baka kung ano nanamang mangyari sa Freniere nato.

How ironic, I'm protecting someone who is protecting someone else.

"Hey Venice."

Bigla naman, out of the blue, may lalakeng sumabay sa akin sa paglakad. Naningkit ang mga mata ko nang nakita kung sino.

"What do you want?" Walang ganang tanong ko sa kaniya. Patuloy pa rin kami sa paglalakad. Napapatingin tuloy ang mga estudyante sa banda namin. Paanong hindi kung mukha kaming nagdo-double date?

Ok. Where did that came from?

"I need to talk to you." He said in a serious tone.

"Why the hell would you want to talk to me?"

"Cause I have to."

"Ariel?"

Agad kaming napahinto nang napansing nakatingin na pala sina Freniere at Diane sa banda namin.

"Oh hey bro!" Nakangiting bati ng katabi ko.

"You know her?" Tanong ni Freniere as he tilt his head on my direction.