SOFTSIDE

575 10 0
                                    

Daniel's POV... . . .


Nandito ako ngayun sa bilyaran just a few blocks away from our school. Namiss ko dn yung mga ibang katropa ko dito eh hindi na kasi ako nakakatambay dito.

" oh buti na padaan ka dito deej, namiss ka namin ah,.  Tagal mo na ring hindi tumatambay dito eh,.  Balita ko kakauwi nyo lang galing states?". Sabi ni mang Joseph may ari ng bilyaran na. 

"ahh oo eh,. Kakauwi lang nmin kagabi. Busy narin kasi ako ngayun kaya di na ko nakakatambay,. captain na ko ngayun kaya todo na kami magpracktis ngayun.  Mahigpit si coach eh,." sabi ko

"ahh,. Oonga daw captain kana,. Ano laro ka ba?" tanung nya sakin at nagset ng mga bola sa table. 

Tinignan ko muna kung anung oras na bago ako sumagot 1:15 palng pwede pa nman siguro ako maka one game 2:00 nman matatapos ang kalse ni kath eh,. " sure bro laro tayo,.  Pero one game lang ah ?., may lakad pa kasi ako mamaya 2 eh,. " sagot ko nman at kumuha na billiardcue at nagumpisa sumargo.

Habang naglalaro kami ni mang joseph ahy dumating nman sina patric at marco

"hellow there,. Its nice to see you all again,. I miss you all thank you". Sabi ni marco sa lahat ng tambay dito at kumaway kaway pa ang loko kaya binatukan sya ni pat.

"Gago walang nakamiss sayo" pangontra nman ni pat at tumingin saamin.  "Oh bro anung ginagawa mo rito kala ko nandun ka sa room nila kath?" tanung ni pat

" Kath?  Yun ba yung artista na nanaiisue sayo Deej?" sabi nman ni mang Joseph saakin. "ah oho mang Joseph sya nga" sagot ko at tumira ulit.  "naks nman,. Artista pla type mo ah,." pagbibiro nya saakin at sinundot pa ang tagiliran ko kaya na patawa ako. 

"hahaha.  Hindi nman mang Joseph" natatawa kong sabi. "eh anu nga ba kayo nun?". Tanung nya ulit saakin kaya pati itong mga kaibigan kong itlog ahy nakinig din saakin dahil hindi nman ako pala kwento sakanila tungkol saamin ni kath,. 

" ayun chill lang. " sabay ngiti sakanila. "chill lang pare?,.  Diko naniniwala sayo bro.  Mga galawan mo Padilla ah,. " sabi ni marco na hindi naniniwala saakin. 

"hahaha.  Osige kayo na magtuloy na laro ko maylakad pa ako eh,.  Bye" sabi ko nagpaalam na sakanila natinatanung nila kung saan at sinu kasama ko.  Hindi ko nlng sila pinansin at umalis na sa bilyaran at dumeretsyo na sa school. 

Habang naglalakad ako may nadaanan akong mga bata na nasa kung tansya ko ay mga grade 4 to 5 ang mga to na naglalaro ng basketball sa may bakanteng lote malapit dito sa school namin. Pinagmasdan ko sila pati yung court nila na gawa lang sa tagpi tagping kahoy at halos kasing tangkad ko lang yung ring nila at kung hindi ako nagkakamali nagcutting classes ang mga to.  I just suddenly remember my self when i was this little as they. I cant help but to laugh at my self for being hardheaded to my mom. Kasi katulad nila nagcucutting ako para lang makapagbasketball kami yan nila marco at patrick partners in crime kaming tatlo eh nung mga bata pa kami.

Pinanuod ko lang sila maglaro at nageenjoy akong panuorin sila magbasketball ng biglang may natapilok sakanila at namimilipit sa sakit.  Napatayo ako bigla at hindi nagdalawang isip na puntahan sila. 

"ara-AraAAyy! Mama! Mama?!. ". Sigaw nung batang natapilok at nakahawak sa paa nya.

"hey kid,.  Bubuhatin kita ah,. Ilalagay kita dun sa upuan para makaupo ka ng maayos at tyaka ntn lalagyan yan ng bandage ok,. " sabi ko at napating lahat sila saakin ng gulat na gulat,. Syempre kilala nila ako gwapo ko eh,.  De jowk lang famous nga ako diba.  Hahaha yabang ko lang eh,.  hindi ko na sya pinagsalita at binuhat na sya at dinala sa may upuan. 

The Basketball Player And The ArtistTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon