UNBROKEN VOW (JOURNEY TO FOREVER SEQUEL: UNEDITED_TO BE PUBLISHED UNDER PHR)

Part 1

PROLOGUE

Nagbuntong hininga si Lawrence saka itinigil sa gilid ng kalsada ang sasakyan. Kinuha niya ang notepad saka iyon sinulatan. Pagkatapos ay inilagay sa loob ng kahita kasama ang singsing. Bumaba siyang tangan ang maliit na kahon. Pinuno niya ng sariwang hangin ang dibdib saka pinagsawa ang paningin sa magandang tanawin sa ibaba ng cliff na kinatatayuan niya.

Siguro talagang hindi lang sila para sa isa't-isa ni Claire dahil kahit hindi niya aminin alam naman niya sa sarili niyang hindi rin naman siya naging patas sa dalaga. Sa katunayan iyon ang dahilan kung bakit kahit kaya niyang ibili ito ng mamahaling diamond engagement ring ay ruby ang mas pinili niya.

Minahal ko si Claire sa paraang alam ko. Pero bakit ganoon, kahit alam ko mismo sa sarili kong baka masaya kana ngayon sa piling ng iba? Bakit ang hirap mong kalimutan? Anya? Ang isang bahagi ng isip niya. Saka pagkatapos ay noon niya inihagis ng malakas palayo ang kahita sa cliff saka muling sumakay sa loob ng sasakyan.

AFTER FIVE YEARS...

SA bahaging iyon ng gubat piniling mangahoy ni Benjamin. Malapit iyon sa mansyon ng mga Medina at ang bahaging iyon ng bayan nila ang isa sa pinakapaborito niya. Sa looban naroon ang isang maliit na ilog na dinadaluyan ng malinis na tubig. Katatapos lang ng bagyo at tiyak niyang maraming nangabaling sanga at nabuwal na puno. Ayon sa balita, mayroon nanamang namumuong sama ng panahon at malamang ay pumasok iyon sa bansa sa susunod na linggo. Hindi ganoon kainit ang sikat ng araw kaya alam niyang mahihirapan siyang magpatuyo pero mainam narin iyon. Ang importante ay makarami siya ng kahoy na panggatong na siyang pangunahing gamit nila sa pagluluto.

Napangiti siya nang matanawan ang isang puno ng ipil na nakahambalang sa daraanan. Hindi nga siya nagkamali. Nang makalapit ay sinimulan niya iyong sibakin gamit ang dala niyang itak. Walang masyadong nangangahoy sa parteng iyon ng gubat dahil masyadong tago at mahirap pasukin. Pero wala iyon kay Benjamin. Lahat kaya niyang tiisin para sa kanyang Lolo Benito at Lola Nena.

Hinihingal niyang itinuwid ang likod, hinawakan ang laylayan ng suot niyang tshirt at saka ipinantuyo sa pawisan niyang mukha. Wala sa loob niyang tiningala ang itaas nang kagabutang kinaroroonan niya. Ang maunlad na bayan ng Don Arcadio kung saan nakatira ang kilalang alahera na si Aling Lilia.

Lahat nalang yata ng mayayaman sa bayang iyon at maging sa kalapit pang bayan gaya ng kanila na kilala bilang bayan naman San Fernando ay doon namimili ng mga alahas lalo na ng engagement ring at wedding ring.

Makalipas ang kulang isang oras ay nagawa niyang putol-putulin ang katamtamang laki ng puno ng ipil-ipil. Pagkatapos, mula sa likurang bulsa ng kanyang pantalon ay hinugot niya ang isang sako at saka inilagay sa loob ang nasibak na kahoy. Sa bahay na niya itutuloy ang pagsisibak ng mga iyon. Mula sa pagkakayuko, nagsalubong ang kanyang mga kilay nang mamataan ang isang maliit na kahon. Kasabay niyon ay ang agarang pagbundol ng kaba sa kanyang dibdib sa hindi maipaliwanag na kadahilanan.

Dinampot niya iyon. Habang hindi alintana ang kakaiba at nakakalitong emosyon sa kanyang dibdib. Marumi iyon at balot ng putik dahil marahil sa nakalipas na pag-ulan. Ikinuskos niya sa suot niyang pantalong maong ang kahita para lang matigilan nang mabasa ang nakasulat sa ibabaw niyon. Lilia's Jewelry Store.

Binuksan niya ang kahita para lang masorpresa sa isang kulay dilaw na papel, kinuha niya iyon para lang panuyuan nang lalamunan nang tumambad sa kanya ang isang napakagandang singsing na batong ruby ang dulo.

Pinanghinaan siya ng tuhod kaya minabuti niyang tumalungko. Noon niya hinarap ang maliit na papel na nakita niyang kasama kanina ng singsing. Inaasahan niyang my note doon at hindi nga siya nagkamali. Una niyang binasa ang date para lang mapangiti. Five years ago, saka niya sinimulang basahin ang naka-note doon.