UNBROKEN VOW (JOURNEY TO FOREVER SEQUEL: UNEDITED_TO BE PUBLISHED UNDER PHR)

Part 21

RAMDAM ni Benjamin ang sakit na humihiwa sa kanyang dibdib. Pero alam niyang hindi niya dapat na ipakita kay Sara iyon. Kailangan niya tatagan ang loob niya kahit kabaligtaran iyon ng totoong nararamdaman niya.

Hinaplos niya ng buong pagmamahal ang mabangong buhok ng dalaga habang nanatili itong umiiyak at yakap niya. "I don't know about you pero alam kong hindi ko na mararamdaman ang ganitong pagmamahal sa iba. Kasi commited na itong puso ko sa'yo" aniyang inilayo ang sarili sa nobya, hinawakan ito sa baba para itaas ang maganda nitong mukha. "Maraming araw ang pwedeng lumipas na hindi tayo magkasama. Hindi na importante kung gaano katagal o kalayo. Basta nagmamahalan tayo at iyon lang ang importante, wala nang iba pa."dugtong niya. "Engaged na tayo diba?" aniyang nakangiti.

"Engaged na naghihiwalay" ang mapait nitong sabi. "hindi ko iko-commit ang puso ko sa iba, pangako yan" naramdaman niya ang katapatan sa tono ni Sara.

"Same here, at sakaling magkita ulit tayo hindi na ako makapapayag na mawala ka ulit kasi pakakasalan na agad kita, iyon ay kung single ka pa" sa huling sinabi ay muling natawa si Benjamin ng mahina.

"I'll see you again" nakita niyang muli nanamang nagka-ulap ang mga mata ni Sara.

Tumango siya. "Oo naman, kapag tama na ang panahon para sa ating dalawa."

"S-Stay with me tonight? Baka kasi ito na ang huli nating pagkikita" pakiusap ng dalaga.

Tumango siya. "Okay."

"I love you so much Benjie" anas ng dalaga.

"I will always love you, hindi kita kakalimutan at gagawin ko ang lahat para lang hindi ka makalimutan. Pangako iyan, hanggang sa muli nating pagkikita" sagot niya saka hinaplos ang mukha ni Sara at pagkatapos ay kinabig ito at maalab na hinalikan.

Habang hinahagkan niya ang dalaga ay nalasahan niya ang mga luhang patuloy na bumabasa sa maganda nitong mukha. Dahil doon ay mas naramdaman niya ang sakit ng paghihiwalay na iyon. Alam niyang nagmamahalan sila, pero sino ang makapagbibigay ng katiyakan na muli silang magkikita? Na hindi ito mahuhulog sa iba? Dahil siya, alam niyang anuman ang mangyari mananatili si Sara sa puso niya magpakailanman.

Masaya na mapait ang gabing iyon para kay Benjamin. At kahit sabihin pang iyon na nga marahil ang huling pagkakataon na pwede niyang makita at makasama ang dalaga, ginawa niya ang lahat ng makakaya niya para kontrolin ang sarili. Mataas ang paggalang niya kay Sara, at dahil mahal na mahal niya ito at alam niyang marupok ito ngayon hindi niya magagawang pagsamantalahan ito.

PRESENT DAY...

"HINDI ka rin makatulog?" nagitla si Sara nang mula sa kanyang likuran ay marinig ang boses ng nag-iisang taong kasama niya sa bahay. Iyon ang ikalawang araw ng pananatili ni Benjamin sa mansyon kasama siya. Nasa terrace siya noon at kasalukuyang nagpapahangin. Nakaupo siya ang isa sa dalawang antigong racking chair ng mansyon. Medyo masama kasi ang pakiramdam niya kanina pang paggising niya sa umaga. Siguro dahil narin iyon sa sobrang init ng panahon. Malamig kasi sa Norway at marahil naninibago ang katawan niya.

Kahit siya ay hindi makapaniwalang nakumbinsi siya ni Benjamin sa ganitong klase ng set-up. Hindi tuloy niya maiwasang isiping baka nga tama si Roxanne. Baka nga hindi parin siya over sa binata. O mas tamang sabihing mahal parin niya ito? Naguluhan nanaman siya. Posible ba iyon? Dahil kung tutuusin sampung taon na ang nakalipas? Alam niyang may mga pangako silang binitiwan sa isa't-isa at totoong nanatili sa puso niya ang pangakong iyon kagaya nalang ng singsing na hanggang ngayon ay nakasamang pendant sa kanyang kwintas at nanatiling suot niya.

Nakangiti siyang tumango saka pinagmasdan ang mukha ni Benjamin na inokopa ang isa pang tumba-tumba. "Kumusta kana Benjie? Ang sabi sa'kin ni Roxanne dalawang buwan daw pag-alis ko eh nag-Manila kana kasama ang Lolo at Lola mo?"