Պատմությունը երկու աղջիկների մասին է,ովքեր մոտ ընկերուհիներ են։Նրանցից մեկը ամեն ինչ անում է իր թվացյալ սիրուն հասնելու համար,իսկ մյուսը սպասում է իր իսկական սիրուն։Իսկ կկատարվեն արդյոք նրանց երազանքները,կիմանաք միայն պատմությունը կարդալուց հետո։
Չիմինը մեքենան վարում էր անասելի արագությամբ։Նա լրիվ կորցրել էր իրեն։ Հանկարծ Անին բացեց աչքերը։Նրա գլուխը պտտվում էր և ոչինչ հնարավոր չէր լինում կարգին տեսնել։
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Նա միայն կարողացավ հասկանալ,որ արդեն մութ է և,որ նա մեքենայի մեջ է,բայց թե ուր էր տանում ճանապարհը'նա չգիտեր։ Դե,ժամը արդեն վեցն էր լինում և աշնան սկիզբ էր,բայց այդ օրը համեմատաբար ավելի շուտ մթնեց։ Նա թեքեց գլուխը և իր կողքին տեսավ Չիմինին,ով զայրույթից հարվածում էր ղեկին,ազդանշան տալիս վարորդներին և գոռում. -Կարծես կրիաներ լինեն։Վարե'լ սովորեք։
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
-Չիմ,-մի կերպ տառերն իրար կապելով ասաց Անին։ Չիմինը միանգամից արգելակեց։ Արգելակման ձայնը տարածվեց փողոցով մեկ։ -Անի?լավ ես?ոչ մի տեղդ չի ցավում?-Անիի ձեռքերը համբուրելով ասաց Չիմինը։ -Լավ եմ,-վեր կենալով ասաց Անին։ -Գիտես ոնց էի վախեցել?մտածում էի կկորցնեմ քեզ։ Նրա աչքերից արցունքները հոսում էին։ Անին ակամայից ժպտաց հասկանալով,որ նրա համար մեծ նշանակություն ունի։ -Հանգիստ եղիր։Դա մեծ բան չէր։Ես ուղղակի գիտակցությունս էի կորցրել։/Անի/ -Հնարավոր է,դա քեզ համար մեծ բան չէր,բայց երբ ես քեզ այդ վիճակում տեսա'կորցրեցի ինձ։/Անի/ Հանկարծ դրսում անձրև սկսվեց։Անին բացեց մեքենայի դուռը և դուրս իջավ,գնաց փողոցից այն կողմ,որտեղով մեքենաներ չէին անցնում և սկսեց ծիծաղելով թռվռալ անձրևի տակ։
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
