-Ես տաքսի կկանչեմ և այն քեզ տուն կհասցնի։/Չոնգուկ/
-Տաքսի?Իսկ ինչու.../Լիդա/
-Առանց ավելորդ հարցերի։Այդ էր մնում պակաս,որ ես քեզ տուն հասցնեի։Կներես,բայց ես խնդիրների պակաս չունեմ։
Նա զանգահարեց տաքսի ծառայություն և տաքսի կանչեց։
-Ինքնահավան հիմար։/Լիդա/
-մի րոպե,-հեռախոսն ականջից կտրելով ասաց Չոնգուկը,-Ինչ ասացիր?,-Նա սկսեց թափ տալ իր ականջը,-ես լավ չլսեցի։Կրկնիր,խնդրում եմ։-ես ասացի,որ դու ինքնահավան հիմար ես։/Լիդա/
Չոնգուկը կրկին հեռախոսը մոտեցրեց իր ականջին։
-Այո,ես ձեզ արդեն վայրը բացատրեցի,էլի ինչ եք ուզում։Տաքսի ուղարկեք այստեղ։Լավ։
Նա անջատեց հեռախոսը և մոտենալով Լիդային ուժեղ բռնեց նրա ուսերից և ուղիղ նայելով նրա աչքերի մեջ ասաց.
-Այդ ինչպես ես համարձակվում այդպես խոսել իմ մասին։Ես այդլ եմ։Բոլորը երազում են ինձ հետ գոնե մեկ բառ փոխանակել,իսկ դու,-նա քմծիծաղ տվեց,-դու ինձ ինքնահավան հիմար ես անվանում։
-Ես ասում եմ այն ինչ կա։Ինչ ես ուզում ինձնից?/Լիդա/
-Ներողություն խնդրիր։/Չոնգուկ/
-Ինչ?-Լիդան քմծիծաղ տվեց,-ներողություն?Այդ ես պետք է դեռ ներողություն խնդրեմ?լուրջ?/Լիդա/
-Ես ինչու պետք է ներողություն խնդրեմ?Նրա համար,որ կողքիդ եղա դժվար պահին?Թե,որ մաքրեցի արցունքներդ և հիմա քեզ համար տաքսի եմ կանչում?/Չոնգուկ/
-Ինձ ոչինչ պետք չէր քեզնից,եթե ամեն ինչ երեսով էիր տալու։/Լիդա/
Լիդան փորձեց գնալ,սակայն Գուկը բռնեց նրա դաստակից և ետ քաշեց։
-Ասացի ներողություն խնդրիր։/Չոնգուկ/-Չեմ խնդրի,թո'ղ։/Լիդա/
-Քո կյանքում դժվարություններն են պակասում?ներողություն խնդրիր և ամեն ինչ կվերջանա/Չոնգուկ/
-Ասացի չեմ խնդրի,-Լիդան ազատելով դաստակը Չոնգուկին ձեռքերից,գնաց։
-Յա,-գոռաց Չոնգուկը,-Լիդա,ես սա այսպես չեմ թողնի,-նա ոտքով խփեց իր կողքին գտնվող աղբադույլին,որն իսկույն շուռ եկավ։
Նա ուզում էր աննկատ դուրս գալ,սակայն նրա դիմաց հայտնվեց Թեհյոնը'չուպաչուպսը բերանում։
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Թվացյալ Իրականություն
FanfictionՊատմությունը երկու աղջիկների մասին է,ովքեր մոտ ընկերուհիներ են։Նրանցից մեկը ամեն ինչ անում է իր թվացյալ սիրուն հասնելու համար,իսկ մյուսը սպասում է իր իսկական սիրուն։Իսկ կկատարվեն արդյոք նրանց երազանքները,կիմանաք միայն պատմությունը կարդալուց հետո։