kabanata anim

23 6 0
                                    

"Ma'am." Napadilat ako nang maykumalabit sa akin. Si ate Dolleng pala. Tumingin ako sa military clock. It's been one and a half hour. Nakatulog din ako sa paghihintay. "Gabi na po, ihahatid na daw po kayo ni Mang Kaloy pauwi sa Mansyon. Kami nalang po ang mahihintay sa operasyon."

Umiling ako kay ate Dolleng. " It's okay ate Dolleng. Maghihintay din ako."

Tatanggi pa sana si ate Dolleng ng lumabas ang doktor. Napatayo kaming parehas. Tinanggal ng doktor ang surgical cup at mask nito, sumilay ang lungkot sa mga mata nito. Lumkas tibok ng puso ko. No, please say that she's okay.

"Pasensya, ngunit ginawa na min ang lahat ngunit her lungs and heart are already declining. We're sorry and condolence." My heart stops for a moment. This can't be happening. Parang ang bilis naman!

Panong nangyari ang lahat ng ito? Ako ba ang dapat sisihin dito?

My legs became weak after hearing the doctor says. Agad naman akong inilalayan ni Ate dolleng. Umiiyak din siya ng tahimik. I can't take this. Meron pa ba akong dahilan para mabuhay? Suddenly the face of Kian—no, he's not Kian, came into my mind. Agad na binura ko sa isipan ang mukha ng taong iyon.

"Excuse me, pwede nyo na pong makita ang bangkay ni Ms. Santernio." Nabahala ang nurse ng makita niyang tumulo ang luha ko. Tumango nalang ako bilang sagot.






WALANG ibang kamag-anak si Nanang Elar na pwede naming masabihan tungkol sa burol na gagawin. Simula pa noong una ay katulong na namin si Nanang Elar. Wala pa ata ako sa mundo ay nasa poder na ng mga Abernathy Family si Nanang Elar, at wala rin akong idea kung may pamilya pa ba ito. Hindi rin ito nagku-kwento kung meron ba. Tinanong ko rin ang ilang mga katulong na posibleng may alam tungkol sa mga kamag-anak ni Nanang Elar.

Ilang araw na rin ang lumipas ng namayapa si Nanang Elar, Ipinaburol agad namin ito dahil wala namang magdi-disisyon kung kailan. Sa unang araw ng burol ay tumawag sila Mommy sa akin. all I thought she wouldn't care. Then the next few hours they arrrieved.

"Melody, anak." Natigilan ako sa pagaayos ng mga pagkain para sa mga iilang mga bumibisita sa burol. 

"Bakit po?" I saw a glimpse of uneasiness in her eyes. "What is it, Mom?" Tanong ko ulit. 

Huminga ito ng malalim at saka ulit tumingin sa akin. "I know this is not the right time to ask this but your father-" 

"He's not my father." I said firmly. 

"Okay, I know. Your tito Jakson says if after this you can moved with us in the U.S?" Alanganing ngumiti si Mommy sa akin. Tito Jackson is not in his right mind.

"I'm already enrolled, Mom!" Hindi ko maiwasang hindi taasan ang boses ko dahilan upang patingginan kami ng mga ilang bisita at mga katulong. Napapikit nalang ako sa frustration. Hinatak ko si Mommy palabas sa reception area ng mansion. 

Pagkalabas namin ay naroon naghihintay si tito jackson sa amin. Like he already know what's happening. May hawak itong sigarilyo sa kanan nitong kamay at kopita sa kabila naman nito. 

"Anak, this is the best for you. whose gonna look for you when I'm not around?" Nainis ako lalo ng walang reaksyong tumingin si tito jakson sa amin habang pinupuno nito ang baga niya ng usok galing sigarilyo. pasimple ko itong inirapan. He's not a father material at all.

"We all know that you are always not around and there's still maids in this house." Wala talagang magandang patutunguhan itong paguusap namin ni Mommy hangga't nandya'n sa tabi niya si Tito Jackson.

"You're Tito Jackson thinks that It's not good if you're the only person that will manage all of this since Aling Elar passed away." 

"We can always hired someone." This is really getting messed up. Ibinaba ni tito Jackson ang kopita nito saka tumingin sa amin ni Mommy or I supposed to me. 

"Your Mom is just worried for you, can't you just see that? You are alone with people you barely known." What the? sinasabi ba niyang hindi mapagkakatiwalaan ang mga kasambahay dito? he only lived this house for months when they got married tapos may gana pa siyang sabihin ito? 

"Barely known?-" 

"Let's stop here. We'll talk after the funeral." Huminga ng malalim si Mommy. "Honey, Think about it." Hinawakan ni Mom ang braso ko matapos ay umalis na ito kasunod ni tito jackson.

Napabuga nalang ako ng hangin. 



Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 26, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

THOSE EYES [ On-going]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon