THE EXCAVATE | SEQUEL

P R O L O U G E

It was like a dream.

No.

It's a Nightmare.

It is funny how that nightmare helps me... Helps Us. Sa bawat araw na lumilipas, habang kami ay nasa bangungot na yon it helps us found the real person within us. We learned many things. Love. Sadness and experience a complete happiness beyond those scary moments. It was a year ago when i learned to live with them and in a sudden i should also learn to forget them. But not all of them, coz his still here . His still here and i want to win him back.

But unexpectedly , i found myself entering a new world with him with lots of scary things and full of mysteries.

---------------------------

( Months later after Nhean meet Ghavinn at the abandoned Academy )

" Who's the lucky guy? Ha?"

Agad akong napalingon sa likuran ko at nakita ko si Dad na inaayos ang botones nang sleeves nya habang papalapit sa akin na kasalukuyang nakatayo sa harap nang kotse.

Natawa ako kay Dad. " Wala no. "

"Your spacing out darling. Your thinking too much. "

"Nah. May naalala lang po ako. " saad ko at pumasok na sa kotse. Ihahatid ako ni dad sa school at didiretso narin sya sa office nya. Habang nasa byahe kami tahimik lang ako. Hindi na rin ako kinakausap ni Dad. Maybe he notice that im not in the mood. Mas matimbang sakin ngayon ang alalahanin ang gabing nakita ko muli si Greg.

Kahit na pagbali- baliktarin man natin ang mundo o maging triangle man ito hindi parin magbabago ang paniniwala ko. The guy who i saw at that night is Greg. It was Greg and im sure of that. Its crystal clear.

" Dad? San po tayo pupunta?" tanong ko nang lumiko kami . Parang napapansin ko na ito yung daan na kukunti lang ang dumadaan at madadaanan dito ang Shimmara Academy.

" May naaksidente don. Magiging matraffic kaya will take this route. Hindi tayo pwedeng malate."

Hindi nalang ako umimik. Seven narin kasi. Tama si Dad. I cant be late. Napatingin naman ako sa langit. Dumidilim at bubuhos pa ata ang malakas na ulan. Nagpatuloy lang kami sa pgbabyahe nang magsimula nang umulan. Nakatitig lang ako sa bawat patak nang ulan hanggang sa biglang pumreno nang napakalakas si Dad dahilan para masubsub ako sa harapan nang kotse.

"Daaad !" sigaw ko sa gulat. Nang mahinto na ang kotse ay tinignan ako ni Dad.

"Did i scare you shin? Im sorry. "

"Bakit po ba? Why did you stop?"
Hindi nya ako sinagot at napatingin sya sa harap. Madilim nang kunti ang paligid at malakas na malakas na ang ulan kaya wala kaming makita sa harapan.

"Dito ka lang. "

"Bakit po? Anong meron dad? "

Kumuha sya nang payong na nasa back seat at binilinan ulit ako.
"I saw someone lying on the road. Titignan ko kung buhay pa ba!"

"What?"hindi na nya ako sinagot at pumunta na sya don. Tinalasan ko ang mata ko. Sa lakas nang ulan natatabunan nito ang windshield at madilim pa. Tanging ang kulay dilaw lang na payong ni dad ang kunting makikita. Mas lumakas ang ulan kaya mas lalong lumabo ang windshield pero di pa bumabalik si Dad. What takes him too long? Pinunasan ko ang windshield sa loob para mabawasan ang hamog at tinitigan ang labas. Dad?

Dad?

"Dad?"

Nasambit ko nang makitang parang nasa lupa ang payong. Anong nangyayari? Sa kaba ko at pag-aalala ay agad kong binuksan ang pinto at kahit na bumubuhos ang ulan ay sumulong ako para tignan si Dad. But upon seeing him, agad na nanlaki ang matako.

"Dddddddaaaaaaaaaddddddd ""

Napasigaw ako habang tumatakbo papunta sa nakahigang katawan ni Dad katabi nang isa pang katawan nang babae . At mas kinabahan ako nang pareho silang naliligo sa dugo. Parang bumabaha nang dugo dulot nang ulan.

"DAD!" i cried. Who did this to him? Hinawakan ko ang ulo ni Dad at butas iyon. Parang pinukpok nang todo. Napaiyak ako hanggang sa nanigas ako nang may mahahabang itim na buhok ang humaharang sa harapan ko. Dulot sa lakas nang ulan ay nababasa ang buhok at dumidikit sa mukha ko.

"AAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHH-" i screamed pero bigla nalang akong nakaramdam nang hilo nang may isang napakalakas at matigas na bagay ang tumama sa likod nang ulo ko. Which causes me to fell down.

-----------------------------

Endless.

Endless escape and running to reach the finish line.

I am still there. Im still in. Para lang akong nasa loob nang isang box. I thought im free but im not. Cause Someone is present again and ready of giving me goosebump again.

------------------------------------------------------------------------------------

All Rights Reserved © 2017 | Mabssywrites |