"I really don't know. Naabotan ko nalang isinasakay nalang sya sa ambulansya." sagot ko sa sunod-sunod na tanong nang mga kaibigan ni Danica.
Lahat sila hindi na nagsasalita . Si Antonette at Crystal umiiyak na. Ako naman nanatiling tahimik sa tapat nang pinto nang ER kung san kasalukuyang ginagamot si Danica. Nakakabigla ang pangyayari. Magdadalawang oras na ring hindi lumalabas ang doctor sa ER. Hindi ko alam pero kinakabahan ako sa magiging resulta. Nakakalungkot. Kung kelan pumayapa ma ang sitwasyon tsaka naman magkakaaksidente ang isa sa mga kaibigan ko.
"Kelan ba matatapos yan?" naiiritang tanong ni Joshua.
"Sht. Danica needs to survive." andrew cuss.
"She really have to." dagdag pa ni Crystal.
"Calm down guys. She'll be okay. "rinig kong usal ni Greg na nakatingin sa pinto nang ER. Just by looking at his eyes lama kung umaasa lang din siya sa walang kasiguradohan. "Hope so...."
He added. He left out a deep sigh.
"Gre-i mean,Ghav's right. She'll be fine. "
Matapos ang dalawang oras at kalahati ay sa wakas inilabas na si Danica sa ER. Sabi nang doctor mas naapektuhan ang ulo niya kaya sila nahirapan. Pero mabuti raw at nabuhay pa ito. Dinala narin si Danica sa private room at doon na nagpatuloy sa paghimbing .
Tahimik lang kaming lahat habang nakatingin sa maamo niyang mukha. Kahit na andami nang pasa at may bandage pa sa ulo maganda parin si Danica. Mabait pa.
"You know guys, kelangan na muna nating umuwi. We need to eat. Look, magdidinner time na. Hindi ba kayo nagugutom?" tanong ni Andrew sa kanila.
"No. I'll stay here until Danica wakes up. " ani Crystal.
"Me too. Tsaka na ako aalis kapag andito na ang mommy at daddy niya. " ani Antonette naman.
Speaking of her parents. Bakit hanggang ngayon wala parin sila? Like, kapag naririnig kasi kadalsan nang parents na naaksidente ang anak nila dali-dali silang tumatakbo para makita ang anak. Nakakapagtaka lang. Do they really care for Danica? Ayaw ko naman yung kwestiyonin pero-mali eh.
"So i think, kami nalang ang aalis. Maiwan na kayo dito and we'll bring foods for you." suggestion ni Joshua.
"Mas mabuti nga." pagsang-ayon ni Crystal.
"Let's go." anyaya ni Greg sa kanilang dalawa. Binuksan na nila ang pinto at lumapit narin ako sa kanila.
"Sasama na ako."presenta ko at agad naman akong hinila ni Joshua at inakbayan pa. Hindi na bago sa akin ang ganitong style ni Joshua. Nagkakaintindihan naman din kami. Pareho kami nang turingan sa isa't-isa. Were twins.
. . .
"Hatid na kita. " yaya ni Joshua sa akin. Plano ko kasing mauna na ako umuwi. Bukas ko nalang siguro bibisitahin si Danica.
"No im fine. "
"Come on Nhean, i insist. Ihahatid na kita. I just want to make sure you'll be safe. "
Napatingin ako nang palihim kay Greg na nakaiwas nang tingin naman.
"Okay lang talaga. Maistorbo ko pa kayo. Malayo pa kasi yung samin. Tsaka baka magtaka sila kung mawala ka pa nang matagal."
"Why don't you just join us? Dun ka nalang din magstay sa hospital?"suggestion ni Andrew.
I smiled at him. " I think , mukhang ang gulo kung makikisawsaw ako. Pakisabi kay Danica kung magisingan sya bibisita ako bukas. Hahayaan ko muna kayo nang mga kaibigan niyo."
BINABASA MO ANG
THE EXCAVATE | SEQUEL
Mystery / Thriller[Sequel of Shimmara Academy] After the explosion, Nhean found herself alone in the outside world. As she mourned from the loss of her friends and her beloved Ax, she decided to focus on who she had left to continue living. While trying to start a ne...
