These shallow of water never met what I needed.
I'm letting go a deeper dive
Eternal silence of the sea,I'm breathing.
Alive.
Where are you now?
Where are you now?
Where are you now?
Under the bright but faded lights You set my heart on fire.
Where are you now?
Where are you now?
Where are you now?
ATLANTIS
Under the sea
Under the sea
Where are you now?
Another dream,the monsters running wild inside of me.
I'm faded.
I'm faded.
So lost,I'm faded.
I'm faded.
"မင္းသီခ်င္းဆိုတာ ေကာင္းသားပဲ…
အင္း…ဂစ္တာတီးတာေရာေပါ့"
ဘယ္တုန္းကတည္းက ေရာက္ေနမွန္းမသိေသာသူက ေအးခဲေနတဲ႔ ဝိညာဥ္စလို…
"ခင္ဗ်ား ကြ်န္ေတာ့္ေနာက္ လိုက္ေခ်ာင္းေနတာလား"
"ေဟာ္…ျဖစ္ရမယ္…။ဒီေတာင္ကုန္းက မင္းအပိုင္က်လို႔…"
ကြ်န္ေတာ့္ဆီက ရန္ေတြ႔သံျဖစ္ျဖစ္ ေမွွ်ာ္လင့္ထားပံုရေပမယ့္ ဘာမွျပန္မေျပာမိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ထိုင္ေနတဲ႔ေဘး ဝင္ထိုင္သည္…။
"ဒီေနရာမွာ ထိုင္ရတာ တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေနရင္ေတာင္ တစ္ေလာကလံုးကို ပိုင္ဆိုင္ရသလို ခံစားမႈမ်ိဳးရတယ္ေနာ္"
ဒီလူ ေဆးစားမွားလာတာလား။ခ်က္ခ်င္းၾကီး ရင္းႏွီးပံုလာဖမ္းေနတယ္…။
"ဟမ္…မင္းငိုေနတာလား…။"
"မဟုတ္ဘူး…။သစ္ရြက္စၾကီးတစ္ရြက္က ကြ်န္ေတာ့္မ်က္လံုးထဲဝင္လာလို႔ မ်က္ရည္ေတြက က်လာတာ…။
တကယ္ပဲ…ခင္ဗ်ား မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေပးလို႔မရဘူးလား"
ဟုတ္သည္…။ဘယ္ေယာက္်ားေလးကေတာ့ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ေရွ႕မွာ ငိုေနသည္ကို ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားစြာ ၾကြားခ်င္မည္တဲ႔လဲ…။
"ေဆာရီး…ကိုယ္ အံ႔ၾသသြားလို႔ပါ…။မင္းကို ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္မွာ တစ္ေယာက္တည္းငိုေနတတ္တဲ႔ ပံုစံမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးထင္ထားတာ"
"ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္မဟုတ္ပါဘူးေနာ္…"
ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ခံုးေတြ က်ံဳ႕ျပီးၾကည့္မိသြားလားမသိ…။ဘာပဲေျပာေျပာမ်က္ေစာင္းမထိုးမိသည္က ေတာ္ေသးသည္ဆိုရမည္…။
"ခုမွပဲ ခ်န္းေယာလ္ အစစ္ျပန္ေရာက္တယ္"
"ခ်န္းေယာလ္ အစစ္ကို ခင္ဗ်ားက သိလို႔လား…။"
