Koridorda yeni tanıştığım, hemde müzik kulübünde olan kızlarla konuşuyordum. Bay Min bizim katta dolaşıp duruyordu. Her yanımızdan geçişinde yüzüm kızarıyor, kızların sorularına maruz kalıyordum.
"İlk dönemin sonunda gösteri yapacağız.."
Hatırlayınca yüzümü ekşittim.. Bay Min ile piyano çalacaktık.
****
Abim hasta olduğu için okula gelmemişti. Kulaklıklarımı taktım ve eve gitmek için yürümeye başladım. Enterasan değil mi? İnsanlar eve gitmek için uçar ben yürüyorum..
Gönderen; Gereksiz Jimin
Seni özledim.
Gönderilen; Gereksiz Jimin
Beni rahat bırak!
"Yine nereden çıktı bu?" Kendi kendime söylendim. Aniden omuzuma kol atılınca çığlık atmıştım.
"Hey sakin ol!"
"ÖDÜMÜ KOPARDIN TAEHYUNG!"
"Dalgınsın çünkü."
Sarıldım.
"Neyin var yeni?"
"Bir şeyim yok sarılmak istedim.."
"Uhm.. Pekâlâ. Hadi seni eve bırakayım."
Koluna girdim ve hiç konuşmadan yürümeye başladım.
Dönem Sonu
Bay Min'in yanına oturdum ve geri sayımdan sonra parmaklarımı tuşlarda gezdirdim.
Onun kısmı bitip benim devam etmem gereken yerlerde yüzüme hayranlıkla bakıyordu.
Bitirip ayağa kalkmam için elini uzattı. Gözlerinin içine bakarken eline uzandım ve ayağa kalktım.
Salon alkış sesleriyle dolmuştu. Dudaklarını oynattı. Zihnimden asla çıkaramayacağım kelimeleri söylemişti.
"Seni seviyorum."
En önemli kısımlara gelmek için çabuk çabuk geçiyorum. Umarım oluyordur. Geç gelmesi de bilerek yaptığım bir şey değil bebeklerim. Telefonum servisteydi ve günlerdir hastanedeyim. Geç atmamaya özen göstereceğim 2018 güzel geçsin!
