မဆံုမွတ္​

PART-8

ကိုလ္​း အိမ္​ျပန္​​ေရာက္​တ့ဲအခ်ိန္​
အိမ္​မွာစိုင္​း​ေန​ေရာင္​ျပန္​​ေရာက္​နွင္​့​ေနၿပီ
ကိုလ္​းတ​ေယာက္​ ဧည္​့ခန္​းမွာ
ထုိင္​​ေနတ႔ဲစိုင္​း​ေရွ႕မွာ
ထိုင္​လိုက​္​​ေတာ့
စိုင္​းက

စိုင္​း-ကိုလ္​း​ေလး ျပန္​လာၿပီလား

ကိုလ္​း-​ေဟ်ာင္​့ မင္​းဘယ္​လိုႀကီး​ေခၚလိုက္​တာလဲ

စို္​င္​း-မင္​းငါ့ကိုမနက္​ကကိစၥ
​ေျပာမလို႔လား

ကိုလ္​း-ရူး​ေနလို႔လား
မနက္​ဖန္​​ေ႐ႊျပည္​လုိက္​ပိ့ု​ေပးမယ္​ဆိုတာ​ေလ

စုိင္​းမ​်က္​နွာ​ေလးၿပံဳးသြားတယ္​
စိုင္​း-မင္​းသြားခ်င္​ရင္​ ငါလိုက္​ပို႔မွာ​ေပါ့
မနက္​ဘယ္​ခ်ိန္​သြားမလဲသာ​ေျပာ

ကိုလ္​-မနက္​ ​ေစာ​ေစာသြားမယ္​​ေလ
ရတီကသြားခ်င္​လို႔တဲ့
သူခ်ိန္​ထားတာ​ေတြအားလံုးဖ်က္​ထားတယ္​
ငါမသြားျဖစ္​ဘူး​ေျပာလိုက္​ရင္​...

စိုင္​းမ်က္​နွာပ်က္​သြား​ေပမ့ဲ
ႀကိဳးစားၿပီးၿပံဳးလိုက္​တယ္​
စိုင္​း-ရပါတယ္​ကြာ ငါလိုက္​ပို႔မွာ​ေပါ့
အခ်ိန္​ႀကိဳ​ေျပာထားလိုက္​ အစဥ္​​ေျပၿပီလို႔သာမွတ္​လိုက္​

ကိုလ္​းမ်က္​နွာ​ေလးၿပံဳး႐ႊင္​လို႔
ကိုလ္​း-အ့ဲတာ​ေတြ​ေၾကာင္​့ ငါမင္​းကို ...
(ကိုလ္​းနည္​းနည္​း​ေတြ​ေ၀သြားတယ္​)
ခင္​​ေနရတာကြ

စိုင္​း-​ေအးပါကြာ
အိမ္​​ေပၚတတ္​​ေရသြားခ်ိဳး​ေတာ့

ကိုလ္​းအိမ္​​ေပၚတတ္​သြား​ေတာ့
စိုင္​းတ​ေယာက္​ဧည္​့ခန္​းထဲမွာ​
​ေတြးရင္​က်န္​ခ့ဲတယ္​

စိုင္​း
~ငါဆိုတာက မင္​း​ေပ်ာ္​႐ႊင္​တယ္​ဆိုရင္​
မင္​​ေပ်ာ္​​ေနဖို႔ဆိုရင္​
ဒီရင္​ကိုလည္​းအကြဲခံမ့ဲ​ေကာင္​ပါ
မင္​းလိုခ်င္​တာရရင္​
အ့ဲတာ​ေတြ​ေၾကာင္​့ ငါမင္​းကိုခ်စ္​​ေနရတာလို႔
မင္​းအၿမဲ​ေျပာခ့ဲ​ေပမ့
အခု​ေတာ့ မင္​း​ေတြ​ေ၀​ေနပါလား ကိုလ္​း​ေလးရာ
မင္​းခင္​​ေသးတယ္​ဆိုရင္​ဘဲ
​ေက်နပ္​​ေနရတဲ့သူ​ေလ

ဒီတည​ေတာ့ကိုလ္​းန႔ဲ ကြၽန္​​ေတာ္​ စကားလဘ္​းမ​ေျပာျဖစ္​ဘူး
မနက္​က်​ေတာ့မွ
သူကြၽန္​​ေတာ္​့အခန္​းတံခါးကိုလာ​ေခါက္​တယ္​
အရင္​လို
အခန္​းထဲကို၀င္​ခ်င္​သလိုမ၀င္​လာ​ေတာ့ဘူး
တံခါး​ေခါက္​တတ္​တ့ဲအက်င္​့​ေလးကို
ကြၽန္​​ေတာ္​​ေဖ်ာက္​ပစ္​ခ်င္​တယ္​
ငါ့အ​ေပၚမွာ
အ့ဲ​ေလာက္​ထိ​ေအးစက္​​ေနတာလားကိုလ္​းရာ