မဆံုမွတ္​

PART-6

စိုင္​း
~ဒီ​ေန႔အိမ္​ျပန္​​ေရာက္​တာန႔ဲ
ကြၽန္​​ေတာ္​ ကိုယ္​့အခန္​းထဲကိုယ္​၀င္​ၿပီး
​ေရမိုးခ်ိဳးလိုက္​တယ္​
​ခန​ေန​ေ​တာ့​ေအာက္​ထပ္​ဆင္​းၿပီး
ထမင္​းစား​ေသာက္​ၿပီး
ဧည့္​ခန္​းမွာ ​ေ​ဖ​ေဖတို႔နဲ႔စကားခန​ေျပာျဖစ္​တယ္​
ကိုလ္​းန႔ဲကြၽန္​​ေတာ္​ အိမ္​ျပန္​​ေရာက္​ထဲက
လံုး၀ စကားမ​ေျပာျဖစ္​ဘူး
ထမင္​း၀ိုင္​းမွာ​ေရာ
ဧည္​့ခန္​းထဲမွာ​ေရာဘဲ
​ေဖ​ေဖတို႔န႔ဲ စကား​ေျပာ​ေနရင္​း
နာရီကိုလွမ္​းၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့
9:00PM
အခ်ိန္​ကလည္​းအကုန္​ျမန္​လိုက္​တာ
ကြၽန္​​ေတာ္​ အခန္​းထဲသြား​ေတာ့မယ္​လို႔
​ေျပာၿပီးအိမ္​​ေပၚကိုတတ္​လာခ့ဲတယ္​
အခန္​းထဲ​ေရာက္​​ေတာ့
ကုတင္​​ေပၚကိုပစ္​လွဲၿပီး
မ်က္​လံုး​ေတြကိုမွိတ္​ထား​ေပမ့ဲ
ရတီ ဆိုတ႔ဲမိန္​းမ ကိုလ္​း ပါးကိုနမ္​းသြားတာ
"ဟာ ​ေတာက္​.."

ကုိလ္​း
~ကြ​်န္​​ေတာ္​့ကို စိုင္​းစိတ္​ဆိုး​ေနတယိဗ်
ျပန္​လာထဲက ခုခ်ိန္​ထိစကားလံုး၀မ​ေျပာဘူး
အခုသူ႔အခန္​းထဲသူ၀င္​သြားၿပီ
ကြၽန္​​ေတာ္​ လိုက္​​ေခ်ာ့မွပါ
ကြန္​​ေတာ္​
စိုင္​းရဲ႕အခန္​းတံခါးဖြင္​့ၿပီး ၀င္​​ေတာ့
"​ေတာက္​"
သူ​ေဒါသထြက္​​ေနပံုဘဲ
ကြၽန္​​ေတာ္​
သူ႔​ေဘးကိုျဖည္​းျဖည္​း​ေလးသြားလိုက္​တယ္​
ကိုလ္​း- စိုင္​းး မင္​း မင္​းငါ့ကိုစိတ္​ဆိုး​ေနတာလား

ိစိုင္​းတ​ေယာက္​ ကိုလ္​းအသံကိုၾကားၿပီး
ကုတင္​​​ေပၚလွဲ​ေနရာက​ေနထထိုင္​တယ္​

စိုင္​း-ဘာလို႔အ့ဲလိုထင္​တာလဲ
~ဟုတ္​တယ္​ စိတ္​ဆိုးတယ္​ဆို​ေတာ့​ေရာ
ဘာလို႔စိတ္​စိတ္​ဆိုးလဲဆိုရင္​
မင္​းကိုရတီကနမ္​းသြားလို႔စိဆ္​ဆိုးတာလို႔လည္​း
​ေျပာလို႔မရဘူး

ကိုလ္​း-မသိဘူး​ေလ မင္​းကငါ့ကိုစကားမွမ​ေျပာတာ ငါကမင္​းရွိ​ေနတ႔ဲဒီအိမ္​မွာလာ​ေနတာကို
မင္​းကစကားမ​ေျပာ​ေတာ့ ငါ..

ကိုလ္​းမ်က္​နွာ​ေလး ပ်က္​​ေနတယ္​
ကိုလ္​း ကိုငါစိတ္​ညစ္​​ေအာင္​
လုပ္​​ေနမိတာလား
စိုင္​း မင္​းကသူၿပံဳး​ေနဖို႔ဘဲ
​ေမွ်ာ္​လင္​့တ့ဲ​ေလကြာ...
စို္င္​း-ကိုလ္​း ငါ့ကိုၾကည္​့
မင္​းန႔ဲ ရီၿပံဳး​ေနတာ​ေလးဘဲ လိုက္​တာ
မင္​းမ်က္​နွာအ့ဲလိုမ႔ဲ​ေနတာငါမႀကိဳကိဘူး
ငါလည္​းမင္​းကိုစိတ္​မဆိုးဘူး ဟုတ္​ၿပီလား
ကဲ ငါ့ကိုၿပံဳးျပကြာ ​ေနာ္​