မဆံုမွတ္​

Part-4

စိုင္​း
~ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေရခ်ိဳး အ၀တ္​စားလဲ
အားလံုးျပင္​ဆင္​ၿပီး​ေတာ့ ​ေအာက္​ထပ္​ကိုဆင္​းလာလိုက္​တယ္​
​ေဟာဗ်ာ ​ေအာက္​ထပ္​​ေရာက္​တာန႔ဲ
လုကိုမျမင္​ရ​ေသးဘူး
ပြစိပြစိ​ေျပာသံ​ေလးစၾကားရ​ေတာ့တာဘဲ
ဒီတ​ေန႔ အတြက္​
ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕မနက္​ခင္​းႀကီးက
ျပည္​့စုံသြားၿပီ ဗ်ာ

​ေဟာ​ေတြ႕ပါၿပီ ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕ကိုလ္​း​ေလး
ထမင္​းစားခန္​းထဲမွာ
​ေဖ​ေဖ ​ေမမတို႔န႔ဲတူတူမနက္​စာစား​ေနတယ္​
ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုျမင္​​ေတာ့
ပါစပ္​ပလုပ္​ပ​ေလာင္​းန႔ဲရန္​လွမ္​း​ေတြ႕တယ္​
ပါ​ေလးကို​ေဖာင္​းလို႔ ခ်စ္​စရာ​ေလးဗ်ာ
(ကိုယ္​့ငါခ်ဥ္​ကိုယ္​ခ်ဥ္​​ေနတာ)

ကုိလ္​း-​ေဟ်ာင္​့ ျမန္​ျမန္​လုပ္​ပါလို႔မွာခ့ဲရဲ႕သားန႔ဲ
ဘယ္​ခ်ိန္​ရွိ​ေနၿပီလဲ ​ေနာက္​က်​ေနၿပီ
မင္​း​ေရတခါခ်ိဳးတာ ၁နာရီ​ေလာက္​ၾကာတယ္​

စိုင္​း-Sorryပါ ကိုလ္​းရာ စိတ္​မဆိုးပါန႔ဲကြာ
"အာ့"

စိုင္​း ခံုမွာထိုင္​လိုက္​​ေတာ့
သူ႔ခါးကိုကိုင္​ၿပီး နာလို႔ အသံထြက္​ၿပီးၿငီးလိုက္​မိတယ္​

ကိုလ္​း-​ေဟ်ာင္​့ မင္​းခါးက ဘာျဖစ္​တာလဲ
နာ​ေနလို႔လား

စိုင္​း-နည္​းနည္​းပါ ရတယ္​

ကိုလ္​း-ဘာျဖစ္​တာလဲလို႔​ေမး​ေနတာ​ေလ
ဘယ္​လိုက​ေနဘယ္​လိုခါးကနာတာလဲ
​ေသခ်ာ​ေျပာျပ (ဟုတ္​တယ္​စိုးရိမ္​လို႔​ေမးတာကို)

စိုင္​း-​ေရခ်ိဳးခန္​းထဲကအထြက္​ ​ေခ်ာ္​လဲသြားလို႔

ကုိ္လ္​-ဟမ္​ ဘယ္​နား​ နာသြား​ေသးလဲ
ဘယ္​နားထိသြား​ေသးလဲ ျပ ငါ့ကိုျပ

ကုိလ္​းကြၽန္​​ေတာ့​ေဘးကိုအသည္​းသန္​​ေျပးလာၿပီး အက်ႌကိုအတင္​းလာလွန္​တယ္​ ခါးကိုၾကည္​့ၿပီး
ပြစိပြစိန႔ဲဆူလည္​းဆူ​ေသးတယ္​ စိတ္​ကလည္​းပူ​ေပး​ေနလိုက္​တာ ​ေဘးက​ေဖ​ေဖန႔ဲ​ေမ​ေမ​က​ေတာက္​ ဘာမွမ​ေျပာရဘူး သူခ်ည္​းဘဲပြစိပြစိ​ေျပာ​ေန​ေတာ့တာဘဲ
ကိုလ္​း ​ေလးကိုၾကည္​့ၿပီး​ေဖ​ေဖန႔ဲ​ေမ​ေမ​ေတာင္​ရီ​ေနၾကတယ္​