Hermione Çapulcular Zamanında

18◇Dostum

Harry ve Ron Zamanından...

Harry kalktığında hemen yan tarafta yatan ron'u görmek için sağa doğru döndü. Ama umduğunu bulamadı. Ron yoktu. Kalbi çok hızlı bir şekilde atıyordu. Hemen doğruldu. Yatakhaneden koşarak çıktı.

Dumbledore'u bulması gerkiyordu. Ama tam dumbledore'un odasına gitmeden zaten o önüne çıkıvermişti.

"Profesör! Ron yok." Dedi telaşla.

Dumbledore,olanları anlamıştı. Harry'e "Gel benimle!" Dedi.

Harry hiçbir şey anlayamıyordu,neden bu kadar sakindi ki dumbledore.Niye hiçbir şey söylemiyordu.

Dumbledor'un odasının önüne geldikleri gibi hızla içeri girdiler.

Harry artık dayanamayark "Profesör ne oldu artık söyler misiniz?" Harry'nin Sesindeki endişeyi anlayan dumbledore"Unutacaksın Harry."Dedi.

Harry anlayamayarak "Nasıl profesör,anlayamadım?" Dedi. Ama dumbledore bir açıklama yapmadı.

Çünkü en fazla bir saat sonra,yıllarını onunla geçirdiği belki de tek arkadaşı,tek dostu olan kişiyi kendiliğinden unatacaktı.

Ailesi,onu unatacaktı. Hiç öyle bir çocukları olmamış gibi unutacaktı. Kardeşi Ginny,abileri unatacaktı.

En önemlisi Ron'da unatacaktı. Harry gibi bir arakadaşa sahip olduğunu,annesini,babasını. Bu zamanda yaşadıklarını.Her şeyi unutacaktı.

Çünkü,gelecekten geçmişe gidipte unutmamak,olamazdı.

Herkesin yeni bir hayatı olacaktı tam bir saat sonra.

Çapulcular zamanı...

Kızıl saçlı,çilli çocuk gene karşısındaydı,ona gülümseyerek bakıyordu,ama onun yanında elinde bir küre tutan ve ona doğru gelen başka biri vardı.

Hermione yatağından kalktığında terler içerisindeydi. Ama hermione daha rüyasında gördüklerini düşenemezken dumbledore içeri girdi.

Yüzünden korku,endişe,mutluluk her duygunun bulunduğu bir ifade vardı.

"Kendini nasıl hissediyorsun Mss.Grenger" diye soru yöneltti dumbledore.

"İyiyim profesör ama..." dumbledore, hermione'nin cümlesinin sonunu bitirmesine izin vermedi. Eliyle 'dur' işareti yaptı. Çünkü hermione'nin daha fazla kafasının karışmasını istemiyordu. Bunun için hermioneye her şeyi anlatma kararı almıştı.

"Mss Granger,anlatacaklarımı İyi dinleyiniz." Dedi dumbledore.

Hermione anlamayarak kaşlarını çattı "Nasıl yani profesör?" İyice meraklanan hermione,heyecanla dumbledore'un ağızından çıkan her kelimeyi dikkatle dinlemeye kendini hazırlmaıştı.

Dumbledore,hermione'nin son sorusunu es geçerek karar verdiği gibi anlatmaya başladı.

"Mss.Garnger siz olmanız gereken yerde değilsiniz." Diye başladı dumbledore anlatmaya. Biliyordu böyle direk konuya giremezdi ama böyle girmeseydi girmesi daha zor olabilirdi.

Hermione,bir şey söylemiyordu,söyleyemiyordu. Çünkü dumbledore'un anlatacaklarını ne kadar erken dinlerse onun için daha iyi olurdu. Dumbledore da böyle düşünerek anatmaya devam etti.

"Hatırlarsın belki,veya arkadaşların sana anlatmıştır. Tom Riddle'ın elinde bir zaman döndürücü vardı."

Hermione biraz kendini zorlayınca hatırladı ve 'evet' anlamında kafasını salladı. Aniden aklına bir şey gelmiş gibi dumbledore'a sordu "Bu beni nasıl veya neden etkiliyor ki profesör?" Dediğinde dumbledore güldü.

"Arkadaşlarınada anlattığımda onlar da aynı soruyu sormuştu." Dediğinde hermione kaşlarını çattı. "Profesör neler oluyor. Arkadaşlarım benimle ilgili benim bilmediğim bir şeyi biliyor ve ben yeni mi öğreneceğim?" Dediğinde dumbledore" Sakin olun Mss. Granger sizin için bu durumu sonradan öğrenmeniz gerekiyordu." Dediğinden ortalama beş dakika ikiside bir şey konuşmadı. Sonradan hermione'nin sakinleştiğini anlayan dumbledore anlatmaya devam etti,

"Bilirsiniz ki zaman döndürücüler ortadan sihir bakanlığı tarafından kaldırıldı. Ama nasıl olduğunu bilmediğimiz bir şekilde Tom Riddle,bu zaman döndürücüyü ya kendisi veya kara büyücülerden yardım alarak tekrar hayata döndürdü."

Hermione dinliyordu ama hala kendisyle ilgili bir bağ bulamamıştı. Dumbledore'un anlattıklarıyla.

"Tom Riddle bu zaman döndürücüyü peter'e uygulamak istesede,onun ne geçmişi ne geleceği olduğundan dolayı ve en yakınındaki arkadaşlarının arasında da sen olduğundan, Tom Riddle'ın zaman döndürücüsü ters tepti."

Dumbledore, olayı uzatmak istemeyerek "Anlayacağınız Mss. Granger,senin ait olduğun yer daha ilerisi ama bu olayın ters tepmesinden dolayı,ailen, arkadaşların her şey değişti."

"Ve senin geleceğinden ve geçmişinden biri gelmek zorunda. Bu olaylar çok kişinin başına gelmedi. Hatta sayıldır ama- Gelecekten biri geleceği için bu baş ağrıların çoklaştı. O kişi geldiğinde geçmişten biri de gelecek. Ama geçmişten gelecek kişi çok da iyi olmayabilir."

Dediğinde hermione,kendine olanları anlamaya çalışıyordu.

"Peki profesör gelecen gelen kişi kim ve nasıl gelecek?"

Dumbledore" Çok yakın bir zamanda öğreneceksin Mss.Granger." dedi ve revirden çıkarken son bir şey söylemek için durdu. "Bu arada,siz de revirden çıkabilirsiniz." Dedi ve çıktı.

Hermione olanları kendine yediremiyordu. Nasıl gelecekten biri gelebilirdi ki,nasıl geçmişten gelen biri çok da iyi olmaya bilirdi ki. Aklında bir sürü soru vardı. Ama bu sefer sorularının cevabı kütüphanede değildi.

Sorularının cevabı geleceğindeydi. Ama bu olanlardan sonra geleceğe nasıl inanabilirdi ki.

Dumbledore,zaman döndürücü diyordu,ama hermione okuduğu bir kitapta buna benzer bir şey görmüştü. Hiç kimsenin başına gelemeyecek bir şeydi bu olay ve bu kitapta 'Bunu yaşayan her kimse kehanetini bulmalıydı.' Yazıyordu. Hermione kafasındakileri bir kenara bıraktı ve "Yaşayarak göreceğiz." Dedi. Tam ayaklarını indirdi, kapı çalındı hermione"Gir" dedi.

Kafasını kapıdan sarkıtan bir James görünce,hermione gülümsedi. James "Dumbledore anlatmış olanları sana. Bak üzülme biz senin hep arkandayız."Dediğinde hermione james'e "Sana sarılabilir miyim dostum?" Dedi. Ama james anlamıştı bu 'dostum' kelimesi dalga geçilircesine söylenen bir kelime değildi içten söylenen bir şeydi. James gözlerinin dolmasını bir kenara bırakarak,o da hermione'nin ona dediği gibi "olur dostum!" Dedi ve kollarını hermione'nin sarılabilmesi için açtı.

Hermione hiç bekletmeden sarılmıştı. James bu dramatikleşmiş konuşmaları ortadan kaldırmak için "Saat gece bir hiç farketmez sen McGonagall'dan kaçmayı becer bizim yakakhaneye gel ,gece falan demem gene sarılırım." Dediğinde ikiside güldü. Sonradan james yüzünü sarkıtarak "Saçma bir örnek vermiş olabilirim." Dediğinde sarılmaları da son bulmuştu.

James "Bu arada bizimkiler gün boyunca McGonagall'ın yanında ona yardım edecekler. Hiç neden diye sorma uzun hikaye. Tonks ve lily'de ara sınavlarının bitişini uyuyarak kutlayacaklarmış. Yani bugün okulu kaldıracağız." Dediklerinden tam bir saat sonra ortak salonda oturuyorardı. Ama ikiside çok mutlulardı.

Hermione,olanları unutmuş jamesle şakalaşmaya bile başlamıştı. Sonradan onlarda sınavların bitişini uyuyarak kutlamaya karar verdiler ve yatakhanelerine çekildiler.

/*