Ben ölürsem ağlamasın kimse.
Kimse giymesin o karanlık örtüleri.
Rengarenk karşılayın kimsesiz bedenimi...
Arkamdan değil ağıtlar, sevinç
kahkahaları atın.Masum çocuk yüzleriyle uğurlayın beni.
Küçük bir tebessüm bırakın, kara kaplı toprağıma.
Küçük bir zeytin ağacı beklesin beni, bütün dalları uzansın bütün çocukluğuma...
Yeni yaşantılar içerisinde, karla kapalı olsun küçük bedenim.
Diz çöksün yaralı bedenim, gözü yaşlı çocukluğuma.
#hemsaye
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Levlâ
PoetryDoğada bulunan en sert element, sevmekten vazgeçmiş bir kadının yüreğidir.