ရင္၌ျဖစ္ေသာ ဆူး

ဆူး

ညာဘက္​ပါး​ေပၚက်လာတဲ့ ထိုးခ်က္​တစ္​ခုက
ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေမ်ွာ္​လင္​့ထားခဲ့ၿပီးသား ျဖစ္​သည္​။

"Kim Jongin....... မင္​း သိပ္​လြန္​​ေနၿပီ"

ႏႈတ္​ခမ္​း​ေထာင္​့စြန္​းက ​ေသြးစကို သုတ္​ရင္​း သူ႔စကားကို ကြၽန္​​ေတာ္​ ဟက္​ခနဲ ရယ္​လိုက္​မိသည္​။

"လြန္​တယ္​ ဟုတ္​လား...Sehun..... ငါဘာမ်ား လြန္​​ေနလို႔လဲ...... မင္​းရဲ႕ ပိုင္​႐ွင္​ ဘယ္​သူလဲဆိုတာ ​ေသ​ေသခ်ာခ်ာသိသြား​ေအာင္​ ​ေျပာျပလိုက္​ရံုပါ........"

​ေနာက္​တစ္​ခ်က္​ထိုးလိုက္​​ေသာ Sehun​ေၾကာင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​ ဟန္​ခ်က္​မထိန္​းႏိုင္​ပဲ လဲက်သြားခဲ့သည္​။

"ပိုင္​႐ွင္​..... ဘာပိုင္​႐ွင္​လဲ..... မင္​းပိုင္​တယ္​ ​ေျပာရ​ေအာင္​ ငါက မင္​းအ႐ုပ္​မဟုတ္​ဘူးကြ..... ​ေအး.... ပိုင္​႐ွင္​​လို႔ ေျပာၾကစတမ္​းဆိုရင္​ ငါ့ကို ပိုင္​တာ တစ္​​ေယာက္​ပဲ ႐ွိတယ္​..... အဲ့တာကလည္​း မင္​း မဟုတ္​ဘူးဆိုတာ ျမဲျမဲမွတ္​ထား......"

"ငါ..... ငါ မင္​းကို အရမ္​းခ်စ္​လို႔ပါ...... မင္​းလဲ ငါ့ကို ခ်စ္​တာပဲ​ေလ..... ဟုတ္​တယ္​မလား..... မင္​း ငါ့ကို ခ်စ္​တယ္​မလား...... Hunnie......"
၀
​​​သူ႔လက္​​ေကာက္​၀တ္​ကို လွမ္​းစြဲရင္​း ​ေမ်ွာ္​လင္​့တႀကီးနဲ႔ ​ေမးလိုက္​တဲ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို သူက​ေတာ့ မစာမနာ ပုတ္​ခ်ပစ္​လိုက္​သည္​။

"မခ်စ္​ဘူး..... ငါ ခ်စ္​တာ Baekhyun..... Byun Baekhyun..... ​ေသ​ေသခ်ာခ်ာ နား​ေထာင္​ထား....... BYUN BAEKHYUN......!"

ကြၽန္​​ေတာ္​့နား​ေတြကို လက္​ႏွစ္​ဖက္​နဲ႔ ပိတ္​ပစ္​လိုက္​သည္​။

"ဟင္​့အင္​း...... ဟင္​့အင္​း......မဟုတ္​ဘူး....."

မၾကားခ်င္​ဘူး......မၾကားခ်င္​ဘူး..... မ​ေျပာနဲ႔။

Sehunရဲ႕ ကားအျဖဴ​ေရာင္​​ေလး ထြက္​သြားသည္​အထိ သူထားခဲ့တဲ့​​ေနရာမွာ ကြၽန္​​ေတာ္​နားကို ပိတ္​ရင္​း အ​ေတာ္​ၾကာ​ေအာင္​ ထိုင္​​ေနမိသည္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​ သိပ္​မုန္​းသည္​့ နာမည္​က နားထဲ၌ ပဲ့တင္​သံထပ္​​ေနခဲ့သည္​။