Natthaly's POV
As I walk in front of our gate, all the students are looking at me, it's kinda creepy tho. at naririnig ko din ang kanilang mga bulongan, bakit ganito ang mga tao ngayon pinapakealam nila ang buhay ng ibang tao. May sarili silang buhay pero pinapakialam pa nila ang buhay ng ibang tao.
"Sana hindi na ako pumasok sa Front Gate ng school." pagkakausap ko sa aking sarili, pinapabayaan ko na ang mga taong tumingin saakin, atsaka bumubulong din sila kapag nakikita nila ako pinapabayaan ko na sila dahil wala namana magagawa ang pagbubulungan nila saakin.
Nakayuko akong lumalakad papunta saaking eskwelahan dahil nahihiya ako, hindi naman mataas ang confidence ko, at hindi ko din kayang ipagmalaki ang nangyari saakin dahil niloko nila ako, pinaglaruan nila ako, sa sobrang pagyuko ko hindi ko inasahang may mababangga ako.
"Sorry po." nahihiya kong pagkakasabi, nahulog ang aking mga dalang libro at natumba din ako. hindi ko tiningnan kung sino ang nakabangga saakin, Pinulot ko ang aking mga gamit dahil malapit ng mag simula ang pasukan, tinulungan nito akong kumuha sa mga gamit ko pero hindi ko ito sinulyapan.
Pagkatapos kong ligpitin ang mga gamit ko at bigla akong tumayo dahil nahihiya pa din ako sa kanya pero bigla nitong hinawakan ang aking kamay kaya napatingin ako sa kanya. nagulat na lang ako dahil bigla niyo akong yakapin.
"Hmmm may problema ba?" nagtataka kong pagtatanong sa kanya ng sabihin niya ang aking pangalan saka na ako nagtaka dahil alam niya ang aking pangalan. ng humiwalay na siya pagkakayakap bigla nalang ito natumba sa sahig dahil sa isang suntok.
"Ayos ka lang?" nag-aalalang pagkakasabi ko sa kanya pero pinigilan ako ng isang tao at ng tumingin ako ay si Zayn kaya nakapagtataka kung bakit nandito siya.
Pero ng tumingin sa taong yumakap sa saakin ay pinagsusuntok na ito ni Tristan, kinakabahan ako dahil hindi siguro nito titigilan ang lalakimg yumakap saakin, kaya lumapit ako at inawat sila pero hinarangan lang ako ni Harry.
"Ano ba? Tulungan niyo yung lalake baka kung ano magawa ni Tristan" nag-aalala kong pagkakasabi, dahil patuloy padin ginugulpi ng mokong iyon.
"He wouldn't kill that man tho." sabi ni Harry sabay ngisi nito saakin, but naawa ako doon sa lalaking iyon dahil wala naman siya kasalanan.
"And so kung hindi niyo patigilin si Tristan i-susumbong ko kayo sa principal" pananakot ko sa kanila kaya nanaman pinatigil at inawat na Clark at Harry ang mokong. si Zayn naman ay tumabi saakin.
"Salamat at pinatigil na nila si mokong" sabi ko sa aking isipan at tumabi ang mokong saakin at inakbayan ako.
"Sumama ka saakin kung ayaw mong mag skandalo tayo dito" bulong nito saakin kaya naman pumayag na ako at sumama sa kanya.
Habang nag lalakad kami lahat ng tao ay tumitingin saamin, yung iba naman ay nagbubulungan, siguro hindi sila makapaniwala na mag kasama kami ng mokong ito.
Akala ko ay pupunta kami sa tambayan nila, which is bigla lumiko ang mokong kaya nagulat ako, hinawakan niya ako ng mahigpit sa aking baywang at bigla itong tumakbo.
Nagtataka ako bakit kami tumatakbo ng mokong ito at kung saan kami pupunta. Ilang minuto ang lumipas nakarating kami kung saan ang aking tambayan at yun ay ang School Garden.
Tumugil din sa wakas ang mokong ito, humihingal ako dahil sa pagtatakbo nito. "Are you out of your mind! Bakit tayo tumatakbo." naiinis kongnpagkakasabi sa kanya, bigla itong tumawa.
"Do you think it's funny hah."naiinis kong pagkakasabi, aalis na sana ako pero bigla niya ako hinila.
"Because your so cute when your naiinis" bulong nito saakin kaya naman pumula ang mga pisngi ko dahil sa kanyang sinabi.
"Hey! Mister hindi na benta saakin yang mga bola mo" pinipigilan ko lang na hindi kiligin dahil sa kanyang sinabi.
"You are mine okay. Don't let another man hug you" he said in a serious tone, nakakainis naman itong lalaki nato masyado kasinungalingan ang sinasabi.
"Do you think i forgot what happen last time." naiinis kong pag kakasabi at the same nasasaktan ako what happen that day because pinaglalaruan lang nila ako.
"I'm sorry okay please babawi ako sayo." as he hold my hand and i see into his eyes begging for my forgiveness.
But hinigit ko ang aking kamay because of my hatred from him "Do you think makakaya yan ng sorry mo, buhay ko ang pinaglaruan niyo at sasabihin mong sorry lang. how ridiculous" naiiyak kong pag kakasabi atsaka umalis na ako sa garden, ang kilig na naramdaman ko kanina ay biglang napalitan ng sakit dahil naaalala ko nanaman ang pinanggagawa nila saakin.
"Kahit anong pagbabawi yang gagawin mo ay hindi kita mapapatawad." ang huli kong kataga bago umalis ng umiiyak.
Lumalakad sa pathway bigla nalang nakita ko yung lalaking yumakap saakin, tila ba nag-iisip ito ng malalim at nakikita kong may mga band aid pa siya sa kanyang mukha dahil sa ginawa ng mokong iyon.
Lumapit ako sa kanya pero hindi niya ako napansin kaya gugulatin ko nalang siya. "BOO." pang gugulat ko sa kanya.
"AYY CUTE." natawa ako sa kanyang reaksyon dahil ang cute niyang tingnan.
"Hahahaha." natatawa kong pagkakasabi bigla naman nito akong hinila kaya, nahulog ako sa mga bisig niya.
"Hahahaha." natatawa niyang pagkakasabi sa sobrang inis ko sa kanya ay pinalo ko ang dibdib niya.
"Nakakainis ka." naiinis kong pagkakasabi sa kanya, aalis na sana ako sa pagkakayakap niya pero mas lalo nitong hinigpitan.
"Naaalala mo ako." nakangiti niyang sagot medyo inaalala ko ang kanyang mukha pero hindi ko talaga maalala ang pagmumukha ng isang to.
"Hindi." naguguluhang pagkakasabi ko, humiwalay na ako sa kanyang pagkakayakap.
"James." pagkakasabi niya at bigla kong naalala ang kababata ko noon.
Pero naaalala ko doon ay isang mataba at cute na lalaki pero paano niya nakilala yung cute na yon.
"Kilala mo siya?." tanong ko sa kanya pero itinuro nito ang sarili niya, kaya naman nagulat ako sa kanyang sinabi.
"AS IN! Ikaw ba yan grabe pinagbago mo" masaya kong pag kakasabi, niyakap ko ito ng mahigpit dahil bumalik na ang kaklase ko noon.
Art's Note: Sorry kung ngayon lang ako nakapag Update dahil naga-adjust pa ako sa new school ko at masyadong nahirapan akong mag adjust doon at honestly hanggang ngayon ay naga-adjust pa din ako doon sa new school ko. If you want to follow me on Insta and Twitter. @Artbelike14
BINABASA MO ANG
It's Just A Game (Completed) (UnderEditing)
Teen FictionThe Game Catcher Tristan Ace Garcia also know as Bipolar,Casanova, Campus Hearttrob sa Notre Dame International Academy (NDIA). Irish Nattaly Pimenova also known as Nerd, Independent, Number one na nabubully sa Notre Dame International Academy (NDIA...