While Living Death(Yaşarken Ölmek)

Yoruldum

Ben kim miyim? Hiç bir önemi yok. İsmimin,boyumun, kilomun ve diğer fiziksel özelliklerimin hiç bir önemi yok.

Var hükmünde bir yokum ben ve kelimelerde yokluğuma delil buluyorum.

Yoruldum. Düşünmek ve uzun cümleler kurmaya çalışmak beni yordu. Pollyanna'dan daha iyimser insanlara hayatı anlatmak beni yordu. Yüzeysel insanlara anlatmak yordu. Zaten anlamak zordu birde karşısı anlamak istemeyince işler iyice yordu.

Önemli olan hangi açıdan baktığın derler. Palavra !Önemli olan hangi mesafeden baktığındır. İstersen yüzlerce değişik yönden bak anlayamassın gecenin en karanlık saatlerinde bankta uyuklayan adamın yorgunluğunu,bıkkınlığını. Ancak hiçbir yere ait olmayanlar gibi heryere aitmiş havasında olursan anlarsın kimsesizliğin verdiği yorgunluğu.

Hayal etmeye çok küçük yaşta başladım. Belki bu yüzdendir erken gelen yorgunluğum. Belkide gördüğüm için hayatın gerçek yüzünü, belkide böyle olması gerektiği için.

Geldim işte! Döndüm sana! Gidecek başka bir yerim yok çünkü! Tanıdığım tek ev sensin! Bildiğim tek şey sensin! Benim gibi düşünen bir tek sensin! '' dediğim kişinin başkasıyla yoluna devam edeceğini duyduğum içindir belkide yorgunluğum, belkide kaybetmeyi hazmedemediğimden.İnsanların ipneliğinden mi, yoksa benim tuhaflığımdan mi bilinmez ama bildiğim tek şey yorgun olduğum.

Hayatta kimseye hiçbir şeyi tam olarak anlatılmayacağını anlamıştım. Biri için ölüm kalım meselesi olan, diğerinin gözünde toz kadardı. Bu yüzden çok yorgunum. Herkesten çok.