Işık, gözlerimi acıtmıycak kadar loş. Sigara, ciğerlerimi cürütmüycek kadar. Bira, bilinçli düşünebileceğim kadar az miktarda. Çünkü düşünmemi engelliyicek herşeyden nefret ederim. Başkaları yaşar ben düşünürüm.
Loş ışığın sigara dumanıyla birleştiğindeki görüntü kadar çekici bir görüntü daha görürsem hayatım boyunca işte o zaman bırakırım sigarayı. Onu izlerim bütün gün. Nasıl olsa işim yok. Düşünürüm ben, sadece düşünürüm. Yine başladım kendimi dinleme seanslarımdan birine...
Niye yanımda birisi yok ? İyikide yok boşver. Olsaydı konuşur muydum onunla? Konuşmazdım tabi. Niye konuşmayayım canım psikopat mıyım ben ? Değil miyim ? Aklımı mı yitirdim ? Yoksa birileri bana oyun mu oynuyor ? Sigara ve biranın etkisidir belkide? Hayır değil ben sürekli kendimle konuşurum. Niye kendimle konuşurum peki? Arkadaşım mı yok ? Yoksa ailem beni ömür boyu çıkamayacağım bir odaya mı kilitledi? Hayır özgürüm ve arkadaşlarımda var. Sadece benim düşüncelerime saygı duyan kimse bulamıyorum. Bulsam ne olurdu ki ? Bilmem hiç düşünmedim. Düşünmeli miyim? Bir gün karşıma öyle birisi çıkarsa ona ne demeliyim ? Anlatmalı mıyım yaşadıklarımı hissettiklerimi ve şuan içinde bulunduğum kendimi dinleme seanslarımı ? Anlatırım. Düşündüklerimin hepsini anlatmaya çalışırım, belki anlamaz ama ben anlatırım. Takma kafana gibi teselli cümleriyle karşılık verirsede kafasından vururum. Tek kurşun.
Sonrasında vazgeçtim o adamı tek kurşunla öldürmekten. Yaksam dedim daha iyi olur.Yakmak bir zevkti. Bazı şeylerin yitmesini, kararmasını ve değişmesini görmek özel bir zevk veriyordu bana. O kişiyi gerçekten yakabilir miyim ? Buna cesaret edebilir miyim? Bilmiyorum. Bu yüzden yaktım ciğerlerime düşman bana dost olan son sigaramı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
While Living Death(Yaşarken Ölmek)
Teen FictionHikayeye başlamadan önce 4 bölümü okumanızı tavsiye ederim. Bölümler karakterin duygularını anlatmakta.Hikayeyi onlardan sonra okursanız daha etkili olur.
