Saat 23.35 , doğumumdan tam 16yıl sonraki gün. Yine tek başımayım. Telefonuma bakıyorum 0 cevapsız arama, 0 mesaj. Sanki birileri eve gelme demek istemiş.
Asansör 6. Katta duruyor ve karşıma çıkan kapının kilidine anahtarı sokuyorum. Kapı içten kilitli. Zili çalıp biraz bekliyorum. Anne diye hitap ettiğim kişi açıyor kapıyı ve "Sen evde değil miydin?" diyor. Acaba bunu söylerken utanmıyor mu ? Bi insan 9ay karnında taşıdığı kişinin varlığından nasıl bu kadar habersiz olabiyor anlam veremiyorum. Nerdeydin sözü çıkıyor ağzından, beni merak ettiğini hissettirmek ister gibi. Dışardaydım diyerek gideriyorum sahte merakını.
Yatağıma uzandıktan hemen sonra bir ses geliyor kulağıma "Bugün onun doğum günü". Saat 23.50. Odadan içeri iki kişi giriyor ve kuru kuruya doğum günün kutlu olsun faslı yapılıyor. Her sene olduğu gibi bu senede umursamadınız. Hiç kutlamasaydınız, nerde doğum günü pastam, nerde hediyelerim, nerde sevgi öpücükleri, senede birgün geliyor ve günün son 10 dakikası sizin aklınıza geliyor diyorum, içimden. Teşekkür ederim diyorum, seslice. Sonra devam ediyorum sessizce "Bugün 16 yaşımdayım ve ben 16 yaşımda öldüm."
Saat 00.00 bugün pazartesi. Herkesin nefretle baktığı güne gülümsüyorum. Evden uzak olacağım için, beni umursayan insanların yanında olacağım için gülümsüyorum, seviniyorum birazda.
Esmer, kısa saçlı, kısa boylu, bindi. Sarışın, düz saçlı, gözlüklü, bindi. Mavi gözlü, şişman, bindi...
Günaydın diyorum hepsine, cevap alamıyorum ses tellerimi oynatmadığım için. Bazıları aralarında konuşuyor, dinliyorum. Bende katılıyorum konuşmalara ama pek umursamıyorlar beni duymadıklarından, duyamadıklarından. Duysalarda anlamazlar zaten. İşte öldüğüme kanıt kimse beni duymuyor.
Otobüsten inip bir sigara yakıyorum. Birisi yanaşıyor. Konuşmaya başlıyor. Pek anlamıyorum sigaranın dumanını izlemekten. Aşığım dediğini duyuyorum. Aşık olmak mı ? İnanıyor musun aşık olmaya diyorum, içimden. Kime aşıksın diyorum, seslice. Sana, senin konuşmana, gülüşüne, herşeyine diyor. 2gün sonra unutmak için mi aşık oluyorsun bana diyorum, içimden. Ben aşık olamıyorum maalesef diyorum, seslice. Öldüğüme bir kanıt daha ben aşık olamıyorum.
![](https://img.wattpad.com/cover/16525219-288-k441433.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
While Living Death(Yaşarken Ölmek)
Teen FictionHikayeye başlamadan önce 4 bölümü okumanızı tavsiye ederim. Bölümler karakterin duygularını anlatmakta.Hikayeyi onlardan sonra okursanız daha etkili olur.