Тэр охин Жонгүгаас салсан. Жонгүгт маш хэцүү цаг үе ирэхэд Жонгүг хэн бүгдээс зай барьж эхлэв.
"Жонгүг аа, гуйя хаалгаа нээ."
"Битгий ингээч дээ, миний санаа зовж байна..."
"Жон Жонгүг яг одоо өрөөнөөсөө гарч ир!"
"Гуйя... Ядаад ус ч болтугай уугаач..."
"Чи миний сэтгэлийг боддоггүй юм аа гэхэд ээжийгээ бодооч дээ?"
Тэр охинд тийм зүйл хийсэндээ гэмшээгүй. Харин ч уур минь буцалж байв. Энэ багахан хугацаанд 'тэр охин' яаж Жонгүгийн хувьд чухал нэгэн нь болоод, яаж түүнийг ингэж их өөртөө дасгаж чадав аа?! Түүнийг нь хараал идэг!
YOU ARE READING
[ Муу Гол Дүр ]
Short Story> [ Бид бүгд л анх удаагаа амьдарч байгаа. Бидэнд мэдэхгүй зүйл олон бий. Мэдэхгүйнхээ хэрээр алддаг, алдсаныхаа хэрээр суралцдаг. Тасралтгүй суралцах үйл явц нь амьдрал болж байгаа юм. ] Cely - 2017.12.12. Highest ranking #6 in Short Story.
![[ Муу Гол Дүр ]](https://img.wattpad.com/cover/131596084-64-k206966.jpg)