Bu gece odamın duvarlarına senin suretini çizdim biliyormusun . .
Önce bakmaya doyamadığım gözlerinden başladım.
Buğusunda kaybolayım diye,
Onlara her baktığımda derdimi daha iyi anlatayım diye,
Ama Dudaklarını hiç çizmedim .
Onlar zaten konuşmuyor benimle ..
Sonra başladım seninle konuşmaya
Sessizce "Sadece Susarak ". .
"Herşeyi Haykırdım" içimden sana ,
Sensizligi sana anlatır gibi . .
Aslında herkes sana olan sevdamı abarttığımı düşünüyor biliyormusun sevdam..
Ne yapsam ne desem bilmiyorum ..
Herşey içimde düğüm gibi, yere göğe sığamıyorum .
Sesim soluğum kesiliyor,
İçim içime sığmıyor artık . .
Hep bir soğuk rüzgârın uğultusu değiyor tenime,
Canım yanıyor, Ürperiyorum . .
Özlemin hiç bir yere sığmıyor, gözlerimin gıyabında ..
Tırnaklarıma kadar iç acım,
"Hasret"in içimde dağ gibi, Ama sen bunu bilmiyorsun Sevda Irmak
Oysa Konuşmak isteyen bir Dil gibi ,
Okunmak isteyen bir Kitap,
Dinlenmek isteyen bir Şarkı,
Ve Sana yazılmak isteyen bir Şiir gibiyim . .
İçimde o kadar şey biriktiriyorum ki ;
Elim Yüreğimde bekliyorum seni . . .
Sabrediyorum . . .
Elbet bir gün Kara Dağların ardından Bana'da doğar güneş .
İşte o zaman gece başımı yastığa koyduğumda boğmayacak beni aldığım "Nefes" . . .
İyi geceler sevdam...
