Özlersin ya... Hem de nasıl özlersin... Biraz kırgın belki, biraz üzgün... Belki biraz da pişmanlıkla özlersin.. . ' sen yeter ki mutlu ol, ben de mutlu olurum ' dediğin anı hatırlarsın bir gün. Beni mutlu gördüğün her an için kendinden biraz daha nefret edersin. Çünkü seni nasıl sevdiğimi en iyi sen bilirsin. Bu yüzden yerine koyduğum birini hazmedemezsin.. . Seni hala seviyorum. Ama bu daha ne kadar sürer bilemiyorum. Bir gün alışmaktan, seni unutmaktan, hatta bir gün dönmek istersen şayet senden soğumuş olmaktan korkuyorum. Tedirginliğimi anlıyorsun değil mi? Ben en çok seni kaybetmekten korktum.. . Olsun... Gitmek istedin ve gittin. Ne yaptıysam düzelmedi hiçbir şey. Her şey daha da kötüye gitti hatta. En çok korktuğum şeyle savaşmak zorunda olduğum geceler kaldı geriye. Ben seni kaybettim..
