Yoruldum artık, yemin ediyorum yoruldum. Başkalarının istediği gibi bir insan olurken kendimi bulamamaktan yoruldum. O istemiyor diye giyim tarzımı değiştirmekten bu istemiyor diye hayallerimden vazgeçmekten, şu istemiyor diye küfür edememekten bıktım, usandım. Başkalarının istediği gibi biri olduğumda kendimle baş başa kalırken nasıl hesap verebilirim kendime ben. Sırf insanlar için karakterimi bir kenara koymaktan, kişiliğimden çıkmaktan yoruldum anlıyor musun ? Sırf insanlar beni biraz sevsin diye farklı roller içine bedenimi sığdırmaktan bıktım, o kadar çok kaybettim ki kendimi hiçbir yerde yokum bulamıyorum. Kendimden o kadar nefret ediyorum ki kimseyi sevemiyorum, kimseye değer veremiyorum sonra duygusuz diyorlar kendi yarattıkları bana. İçim sızlıyor yemin ederim ciğerimin eridiğini hissederken parçalanıyorum, her gün yeni bir istek, her gün yeni bir konu duymaktan kendimi her gün biraz daha yok etmekten yoruldum. Ben yoruldum anlıyor musun? Elimden bir şey gelmemesinden yoruldum, çaresizce olduğum yerde çırpınmaktan yoruldum, yaşayamamaktan yaşasam da kendim olamamaktan yoruldum. Birilerini düşünerek hareket etmekten, sırf elalem denilen o illet üzülmesin diye üzülmekten, aşağılanmaktan, ağzıma sıçılmasından, o kadar pislik için ak kalmaya çalışmaktan bıktım. Herkesi memnun etmeye çalışırken kendime eksik kalmaktan, eksik kaldıkça yok olmaktan yoruldum, yok olmanın ne denli ağır bir bedel olduğunu bilemezsiniz ve ben bedeli ödemeyi hak edecek hiçbir şey yapmadım, ben kötü biri değilim anlıyor musunuz ben kötü biri değilim. Sadece kendim olmak istiyorum, başkalarının yarattığı , her gün yeni bir karakterle sokağa çıkan o mutsuz iğrenç insan olmak istemiyorum. Ben kiloma aldırış etmeden tişört giymek istiyorum, ortamına göre belki küfür belki iltifat etmek istiyorum, ben hayallerimi gerçekleştirmek istiyorum kilometre saymadan, insanlara bakmadan. Ben kendim olmak istiyorum anne, ben kendim olmak istiyorum sevgilim, ben kendim olmak istiyorum abi...
