daha düne kadar zirvesinde yaşadım mutluluğun, ayaklarımın altından kayıp gidiyordu toprak, denizlerin ovaların üstünde uçuyordum. güneş kadar yakındı bana aşk. güneş kadar sıcak ve parlak ama bitiverdi birdenbire, kanatlarım kesildi. hızla çakıldım yere, boşluğun içindeyim, şimdi hiçbir şeyim. oysa dünyanın en zenginiydim. bütün çiçekler bizim için açardı, bizim için ballanırdı meyveler, ekinler bizim için bereketli, sular bizim için çağlardı. şimdi toz duman içinde kızgın bir çöldeyim. yönümü yolumu şaşırdım. sam rüzgarlarına bıraktım gövdemi, sürüklenmekteyim.
sen bensiz nasılsın, bilmiyorum. rahat mısın, mutlu musun? kimlesin? kimlerlesin? dilerim mutlusun, dilerim huzurlusun..
