Bu evde annem babam ben ve kız kardeşim yaşıyoruz. Ablam evleneli bir yıl oldu. Dert ortağım arkadaşım dostum bir abladan öte herşeyim benim. Yokluğuna alışamadım hala sabahları beni sevgiyle uyandıracak zeynebim hadi kalk diyecek gibi gelir . Ben yine hayal alemindeyken annemin sesiyle kendime geldim.
- Zeynep çabuk ol çay soğudu .
Babam sabah erkenden işe giderdi akşamları görebilirdim sadece onu bir fabrikada bekçilik yapardı . Annem ev hanımı yemek temizlik oyalardı kendini çektiği sıkıntıları göz ardı ederdi hep. Hiç üzülmez zannederdim hiç canı yanmaz ...
Çünkü bize hiç yansıtmazdı babamın hakaretlerini kızmalarını hatta yediği dayağı. Bazı geceler gizli gizli ağlama sesleri duyardım kulaklarımı sıkıca kapatır yorganı üstüme çekerdim.Babam hiç başkalarının babalarına benzemezdi sürekli sinirli sürekli bağrış çağrış . Bizi hiç sevdiğini bir defa bize sarıldığını görmedim. Çocukken hep babalar böyle zannederdim baba demek kızan bağıran isterse döven biri ... Evde o ne derse o olur hiç bir zaman onun sözü dışına çıkamazdık biz. Zehra ablamda onun dediği istediği kişiyle evlendi zaten. Eniştem kötü biri değil bana göre hatta iyi huyludur ama ablam severek evlenmedi . Gözlerine severek baktığına şahit olmadım bir defa ama iyiler en azından bizim evde olduğundan daha mutlu ... En küçüğümüz var bir de Ayşegül. Dahaca 10 yaşlarında evimizin tekne kazıntısı .
Şimdiye kadar çalıştığım için onunla fazla ilgilenemedim ama bundan sonra bende onun zehra ablası olacağım.
-Annem: İşten kovulmana baban çok kızacak
- Ben: isteyerek kovulmadım ya hem artık çalışmak istemiyorum ben.
-Annem: Kız ben bunu babana nasıl derim
-Ben: senin söylemene gerek yok ben diyeceğim akşama.
Şimdiye kadar kuaförde çalıştım, hep öğretmen olmayı hayal ederdim evcilik oynarken bile arkadaşlarla bn öğretmen olacağım derdim. Babam sağolsun bu da onun istediği gibi oldu liseden sonra okula göndermedi beni ne kadar karşı çıksamda engel olamadım. Okumak her zaman büyük bir tutku oldu benim için.Mutlu olmayı kitaplardan öğrendim . Romanlardaki kahramanların yerine koyardım kendimi...
