3 bölüm

48 8 1
                                    

Evde de vakit hiç geçmek bilmiyor. Bir türlü akşam olmadı .Gerçi olmasa daha iyi babamın gelme vakti yaklaşıyor. İşten kovulduğumu nasıl açıklarım bilmiyorum.o huysuz kadının yanında bir gün daha kalmak istemiyordum o benden önce davrandı.
      Saat 7 olmak üzere babam şimdi gelir .tarifsiz bir korku kapladı içimi. Zil çalıyor benim içinde teğlike çanları çalmaya başladı kapıya koşturdum hemen kapıyı açmamla kaşları çatılmış yüz ifadesini görmem bir oldu çünkü hiç bir zaman babamdan önce gelmedim eve.
-Noldu ne işin var evde?
-....
-sana diyorum kulağın mı sağır ?
- şeyyy ...
-annem : işten atmışlar ama bulur yine en kısa zamanda
- ne demek işten atmışlar ne halt yedinde kovdular ?
Kelimeler boğazıma düğümlenmişti konuşmak istesemde ağzımı açamıyordum içimi öyle bir baba korkusu kaplamış ki küçüklüğümden bu yana ne yapsam üstesinden gelemiyorum.Ellerimi avuç içimde ovuşturmaya başladım ne yapacağımı bilemiyordum .tek çareyi mutfağa kaçmakta buldum .
Annemler birlikte yemeği hazırlamaya koyulduk. Birlikte sofraya oturduk. Genelde bizim masada sorunsuz yemek yenilmez babam ya yemeğe ya çorbaya bahane bulur.illa ki bir huysuzluk çıkarır.
Neyse ki bu geceyi sorunsuz atlattık.herkes uyumuştu bende uyumaya hazırlanıyordum. Keşke benimde beni seven beni düşünen bir ailem olsaydı ben üzülünce üzülen sevinince sevinen bir derdim olduğunda başımı göğsüne yaslayabileceğim  her zaman arkamda hissedebileceğim bir babam olsaydı belki de şuan hayalini kurduğum üniversitede olurdum...
  Yine akşam olmuştu babamın iş dönüş saati gelip çattı ... Kapı çaldı koşturdum , gelen yine babamdı. Tek kelime etmeden yine masaya oturduk .
-Babam: yarın akşam misafir gelecek

Duyduğuma şaşırmıştım  çünkü bize ayda yılda bir misafir gelirdi ablam bile evlendikten sonra çok sık gelmiyordu. Nasıl gelsin babamın isteğiylede olsa bu evden kurtulmuştu.
- Babam: zeynebi istemeye gelecekler

Ağzımdaki lokma resmen boğazımda düğümlenmişti ne yapacağımı ne diyeceğimi şaşırdım

-Annem: kim geliyor?
-Babam: bizim iş yerinden muhasebeci Ali beyin yiğeni hali vakti yerinde bir çocukmuş rahat eder dedi benimde aklıma yattı kabul ettim.



Hayallerim HayatımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin