4. BÖLÜM(ACI)

19 2 1
                                    


Dürtüklenmenin etkisiyle gözlerimi açmak zorunda kaldım. Ne olduğunu anlamak için kafamı çevirdiğimde saçları kıvır kıvır bir kızla karşılaşmayı beklemiyordum. hemen yattığım beton yerden oturur pozisyona gelerek geri geri gittim bu hareketimi görünce oda panikleyip ayağa kalktı. ''sende kim-kimsin '' dedi korkarak ,kıza bak hem buraya gelmiş dürtüklüyor hemde benden korkuyor

''asıl sen kimsin '' dedim şaşkınlıkla '' ne diye dürtüyorsun öyle''

''ben... ben çok pardon seni öyle yerde hareketsiz bir şekilde görünce bişe oldu sandım'' dedi gözlerini pörtleterek konuşması biryana ellerini bir oraya bir buraya hareket ettrmesinin etkisiyle sersemlemiş gibi baktım.

'' uyuyordum '' halsizce elimi belime kattım soğuk odada yattığım yetmiyor bide betonda yatmak zorunda kalmıştım belimi ovuşturup ayağa kalkarken kız tekrar konuştu ''ne işin var senin burda ben bişeler duydum ama emin olamadım'' dedi.

Yerden tamamen ayağa kalkınca bu sefer elimi boynuma koydup ovuşturdum nalet olsun her yerim tutulmuştum. ''ne duydun'' diyerek soludum acıyla gerçekten ağrıyordu. '' ben şeyy emin olamadım kardeşim konuşurken duydum '' sinirle ona baktım.

''ne duydun'' diye sesimi yükselttim korktuğundan mı bilmem bir adım geri giderek kapıya bakıp kısık sesle konuşmaya başladı ''sessiz olsana'' diyerek uyardı kaşlarıımı çatarak ona baktım.

''bir kız hakkında konuşuyorlardı sanırım '' dikkatle kızın söyleyeceklerini dinlemeye başladım. ''ne oluğunu inanol bilmiyorum zaten bir kaç gündür bu odaya girmeye çalışıyorum... ilk önce ne olduğunu anlamadım sonra bu kapının önünde korumaları görünce şüpelendim'' diyerek devam etti.

''buraya girmek gerçekten zor oldu benim için sonra korumalar kendi aralarında konuşurken duydum birini kaçırmışlar gidip kardeşime sordum oda tersleyip bana karışmamamı söyleyip gönderdi'' derin bir nefes aldı ''gerçekten konuşmak için zamanımız yok buraya girebilmek için kırk takla attım. '' diyerek kapıya baktıktan sonra konuşmasını biitirdi. anlamsızca ona baktım sabahtan beri ne anlatıyordu

''anlamıyorum'' diye soludum '' gerçekten anlamıyorum sende kimsin... kardeşin kim '' bir adım attım ona karşı ayağımdaki zincirler şakıyarak ses çıkardı kız kafasını ayağımdaki zincirlere çevirince gözlerinde tarifi olmaz bir acı hissetim bana acıyarak baktı '' omu yaptı'' dedi sorumu duymazdan gelerek ''omu'' kaşlarımı çatarak ona baktım

''oda dediğin kişi de kim '' kafasıını bana çevirerek en sonunda '' kardeşim'' dedi sinirle ona baktım.

''Kardeşinde kim senin ya'' bağırdım en sonunda sabrımın sonuna gelmiştim kız elini dudaklarının üstüne katarak tekrar bir ''şşşşşş'' diyerek susturdu '' poyraz işte kardeşim'' demeiyle kapıya baktı '' poyraz mı o da ki.....'' tam kim olduğunu sorucaktım ki aklıma geldi beni takip edip kaçıran kişinin poyrazın ablasımıydı bu şaşkınlıkla ve hatretle ''sen onun ablasımısın'' diyerek baktım. ''evet''

'' nolur yarım et bana beni beni burda zorla tutuyor nolur bak allahın adını andım bırak beni annem hasta benim yanına gitmem gerek çok telaşlanmıştır ''

''bunu yapamam ''diyerek bir adım geri adım attı ''benim elimden bişe gelmez '' gözlerimi dolmuştu onun ''ne diye geldin o zaman ha ne işin var o zaman senin burda hiç mi vicdanın yok senin ''

Ona doğru bir adım atmaya çalışınca gine olmadı nalet olsun kapı açık ve ben kaçamıyorum. ''bunu bende beklemiyordum gerçekten onun birini kaçırması bağlamasını aç susuz bırakmasını'' gözlerimi kapattım acıyla

SİYAH (YENİ BAŞLANGIÇ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin