Şans Meleğim

Merhaba arkadaşlar,İlk defa kitap yazmaya başlıyorum ve sizden acemiliklerimi görmezden gelmenizi rica ediyorum.Umarım beğenip kalıcı olursunuz.Aklımda güzel bir kurgu var ama sizin bunun için biraz sabırlı olmanız gerekiyor. O zaman hikayemiz başlasın :*

Her zaman ki sıkıcı sabahlardan birine uyanmıştım.Alarmım o kulak tırmalayıcı sesini kapattıktan sonra yataktan resmen yuvarlanarak kalktım.Bu saatte buda bir başarı değil mi ? Direk banyoya gittim ve elimi yüzümü yıkadım.Aynadaki yansımama baktıktan sonra yüzümü buruşturdum.Her sabah olduğu gibi gözlerim küçülmüş,etrafında yorgunluktan oluşan hafif izleri gördüm.Her uyandığımda olan şeylerdi bunlar artık alışmıştım.Annem o adamla evlendikten sonra -Bu evde yaşamaya başladığımızdan beri- daha erken kalkıyordum.Buda daha az uyku daha küçük gözler ve bir kaç yorgunluk izleri demekti.

Buraya taşındıktan sonra annemin ısrarı üzerine özel bir koleje yazılmıştım.''ATAÇAĞ ÖZEL KOLEJİ'' İsminden bile burda zengin züppeleriyle dolu olduğunu anlamaya yetiyor zaten.Ki bende buraya kaydolmuştum ee nede olsa Adnan Beyde para çok! Bu her aklıma geldiğimde gözlerimi devirme isteğimi bastırmak zorunda kalıyordum.Hiç bi zaman paraya değer veren biri olmadım.Olmaya niyetimde pek yok.Okul formalarını giydikten sonra saçlarımada biraz şekil verip ince bir eyeliner çektim ve çilekli parlatıcımı da sürmeyi ihmal etmedim.Aslında yaptığım bu makyaj okuldaki o boya küpü kızlarının yanında hiç bile.Okul bu konularda karışmıyordu zaten.Para köleleri nolacak!

Aynada son bir kez kendime baktıktan çantamı alıp aşşağı indim.Kimseye görünmeden evden çıkacaktım ki Adnan beyin o sesi arkadan duyuldu. Aslında kötü bir adam değildi annemi de mutlu ediyordu ama yine sevmiyordun iste

-...Nereye kumsal bizimle kahvaltıya kalmayacak mısın?

+ Okulda bir şeyler atıştırım teşekkürler.. dedikten sonra arkama bakmadan kendimi dışarı attım.Beni okula götürmek için bekleyen şöföre günaydın dedikten sonra arka koltuğa geçip oturdum.Ah evet birde okula şöferle gidip geliyorum...! Kulaklıklarımı takıp yolun bitmesini beklemeye başladım.

Yine o ismiyle kulak dolduran ATAÇAĞ ÖZEL KOLEJİ'ne gelmiştim!! Gözlerimi devirip okulun kapısından girdim.Zaten pek arkadaşım da yoktu. Kapıdan girer girmez yine hep beraber bir arada duran -Okuldakilerin deyimiyle okulun kötü ve korkulu çetesi- tam kadro her zamankin yerindeydi.Lavin,Işıl ve Çağla bir grup Ares , Cenk ve Tunç'ta bir gruptu ama genelde iki grup beraber dururlardı.Daha doğrusu Lavin Aresin peşinden ayrılmadığı için bir arada duruyorlardı.

Lavinin Arese olan ilgisi okulda bilmeyen yoktu fakat Lavin bunu kabul eder mi TABİKİ HAAAAYIIIRRR. Tek ve en yakın arkadaşım olan Begümü bulup hemen yanına gittim. O diğer züppelere göre daha iyi ve tam anlamıyla kafa dengimdi.Az hatta hiç makyaj yapmazdı saçları kendinde dalgalıydı ve tam da taş gibi bir kızdı.Evet kesinlikle!! Yanına biraz daha aklaşıp beni fark etmesini sağladım ve konuşmaya başladım

-Selam

±Selam tatlım

-Nasılsın?

-İyiyim dedi ve ekledi Bugün okula yeni bir çocuk gelecekmiş herkes onu konuşuyor ama burslu olarak gelecekmiş.Ahh evet bide Begümün böyle bir huyu verdi.Meraklı fazla meraklı.Okulun ayaklı gazeteside diyebilirsiniz tabi

Umursamazca omuz salladım ve önüme döndüm.Birkaç saniye sonra Begümün dirseğiyle beni dürtmesiyle ona baktım.Gözüyle işaret ettiği yöne baktım ve baktığımda herkesin oraya baktığını gördüm.Çantasının tek koluna takmış saçları hafif kumral gözleri boğulabileceğim kadar derin bir mavilikte bir oğlan okul kapısından giriyordu.Bu yeni gelecek oğlan olmalıydı.EVEEET EVEEET KESİNLİKLE O!!. Hiç bu kadar yakışıklı olabileceğini düşünmemiştim.HAYIR KESİNLİKLE KÜÇÜMSEMİYORUM...