A peek on their real life (looking through their eyes)

Chapter 23: Iris

 

 

And I don’t want the world to see me

‘Cause I don’t think that they’d understand.

When everything’s made to be broken

I just want you to know who I am...

 

 

 

 

----------------------------------------------------

Inutusan ni Mommy si Ate Cheng na gisingin ako for breakfast.

But what she saw, shocked her...

Sa sobrang iyak ko kasi kagabi ni hindi ko na nagawang linisin yung mga buhok na ginupit ko.

So they’re all scattered on the floor.

Ate Cheng: Mommy!!!! Si Sars!!!!! (sigaw nito, na akala mo naman ay nagsuicide ako).

 

Humahangos na umakyat si Mommy sa kwarto ko.

The she cried at what she saw...

 

Mommy D: Nak... nak! (pang-gigising nito sa akin)

 

I opened my puffy eyes, na may bakas pa ng mga natuyong luha. Then I slowly sitted myself to face her.

Mommy D: Nak, anong ginawa mo?... (patuloy pa rin ito sa pag-iyak).

 

Then my tears also started to fall.

Sarah: To cope up, My... napapagod na po ako, My... (I’m slowly breaking down)

Napapagod na po akong magpasaya ng ibang tao pero yung sarili ko... hindi ko matulungang maging masaya...

.

Matiim lang na nakikinig si Mommy habang hinahagod ang likod ko.