unexpected. | jicheol

47 // nrtv

i.

'jihoonie! excited na kong makita si baby sooji!' tumatalon na sabi ni soonyoung

'dagdagan pa kaya natin?' tanong ni jihoon sa asawa

'luh akala ko ba ayaw mo na? nung ginagawa na natin sabi mo ayaw mo na. buti nalang pinilit kita para magkaroon lang tayo ng anak' naka taas na kilay na tanong soonyoung

'eh dati pa 'yun. promise hindi na 'ko na sasabihin 'yun ngayon' sabi ni jihoon

'sige ah, gawin na natin ngayon. parang atat na atat ka eh' natatawang sabi ni soonyoung

'h-hoy! hindi ako—' bigla siyang hinalikan ni soonyoung sa leeg. he started to scream other profanities

'a-ah soonyoung!'

'namiss ko yang mga salita na yan, jihoonie' nakangising sabi ni soonyoung at pinagpatuloy ang paghahalik

'jihoon'

'jihoon'

"JIHOON!"

"h-hah? ano nangyayari?" inaantok na tanong ni jihoon

"sigaw ka ng sigaw ng soonyoung. sino ba 'yung soonyoung na 'yun?" medyong naseselos na tanong ni seungcheol

"shit. another nightmare" jihoon muttered

"another? you mean palagi na 'to nangyayari?" tumango nalang si jihoon

"kelan pa 'to nagsimula?"

"nung nag-text si soonyoung saakin"

"at kelan naman 'yun?" tanong ni seungcheol. medyo naiinis narin e.

"last week? last last week? i'm not sure" sagot ni jihoon

"bakit hindi mo manlang sinabi saakin?"

"lagi ka kasi wala e" jihoon avoided eye contact

lumaki naman ang mga mata ni seungcheol, siya pala ang may kasalanan kung bakit pinapaginipan parin ni jihoon 'yun. kung nasa bahay lang siya palagi, edi sana magkatabi silang natutulog araw-araw.

"i'm sorry, jihoon. you know i can't just leave work" malungkot na sabi ni seungcheol at hinalikan ang noo ni jihoon

"i understand"

"tulog na ulit tayo. atleast katabi mo na ako ngayon. baka ako naman 'yung mapanaginipan mo ah?" nakangising sabi ni seungcheol

"pwe! manahimik ka nga!" sabi jihoon at itinago ang mukha niya sa dibdib ni seungcheol

—

thanks for 2k! 🎉💝