unexpected. | jicheol

41 // nrtv

i.

last day of school. hayst, mag c-college na 'ko sa june, parang kahapon lang nahihirapan ako mag 1+1.

and makikita 'ko nanaman si seungcheol ngayon, great.

i'm not expecting too much kasi hindi naman niya ako makikilala at hindi pa naman niya 'ko nakikita in person.

nung papasok na 'ko ng classroom, may naka lagay na note sa desk ko, tangina. another admirer.

ang kapal naman ng mukha ko. as if naman na meron akong admirer.

'meet me at the rooftop after recess. i'm expecting you to come. :)'

kinabahan ako bigla, syempre, rooftop yun eh. paano kapag bigla niya 'kong tinulak? ayoko pang mamatay. pakakasalan pa 'ko ni seungcheol.

nung dumating na ang teacher, umupo na kaming lahat at nakinig.

ii.

it's time to go to the rooftop

okay, tangina, pinapawisan na mga kamay ko

pagkabukas ko ng pinto, may nakita akong nakatayong lalaki sa may dulo ng rooftop.

"umm, hi? ikaw ba yung naglagay ng note sa desk ko?" kinakabahang tanong ko sa misteryosong lalaki.

"yes, ako nga yun. thanks for coming" sabi ng lalaki at humarap sa direksyon kung nasaan ako.

putragis si seungcheol pala 'to

"seungcheol? p-paano mo n-nalaman kung nasaan yung table ko? paano mo nalaman boses ko?" mabilis kong tanong kay seungcheol.

"your voice is cuter in person" he pointed out and ignored my questions.

"manahimik ka nga! sagutin mo mga tanong ko"

wala akong narinig kundi ang mga ibon.

"hoy gago, hindi ka ba sasagot?

"sabi mo manahimik ako? ang gulo mo naman"

"hayst, sagutin mo nalang kasi!"

"sinabi saakin ni mingyu kung nasaan yung table mo, at nagpakita si seokmin ng mga recent video mo. i've got to admit, ang ganda ng boses mo"

"h-hah? wag mong sabihin pinakita sayo ni seokmin yung mga video na kumakanta ako?" aaminin ko, na-iihi na ako dahil sa kaba.

"yes, and before you ask, pinakilala saakin ni mingyu si seokmin. nakipag meet-up sila saakin" sabi ni seungcheol habang umiikot-ikot sa rooftop.

"either way, i invited you here because i wanted to ask you a simple question," seungcheol patted the space beside him as he sat down.

"ano yun?" tanong ni jihoon habang pinaglalaruan ang mga daliri niya.

"how'd you like me?"

jihoon was slightly taken aback, hindi niya inaasahan na ito ang tatanungin ni seungcheol sakanya.

"b-bakit kita na gustuhan?" tumango naman si seungcheol.

jihoon thought for a second then cleared his throat.

"first of all, nagustuhan kita dahil ang tangkad mo, tama lang ang height mo. hindi masyado matangkad, hindi din masyado maliit, it's just right. second of all, you're so polite, tuwing may dumadaan na teacher, mag g-goodmorning or goodafternoon ka. lastly, wait, give me some courage to say the last one"

"sige ka, kapag hindi mo sinabi yan kikilitiin kita" seungcheol threatened.

jihoon inhaled, "you're so handsome" mabilis na sabi ni jihoon.

"ano ulit yun? hindi ko narinig eh" pagbibiro ni seungcheol.

"hala, bahala ka na diyan. hindi ko na uulitin yun" sabi ni jihoon at tumingin kung saan saan.

nagulat nalang si jihoon na may tumusok sa may gilid niya, kamay pala ni seungcheol yun, at kinikiliti pala siya.

tangina, kinikiliti pala siya.

tawa lang ni jihoon ang naririnig ni seungcheol, pati pala tawa niya cute. kaya na-fall si seungcheol sakanya eh.

"sasabihin mo ulit o sasabihin mo ulit? mamili ka" tanong ni seungcheol habang kinikiliti parin si jihoon.

"tigilan mo muna ako" tumigil naman siya.

"ang sabi ko, you're so handsome" nahihiyang sabi ni jihoon at yumuko.

"kung handsome ako, ikaw naman cute" naka-ngiting sabi ni seungcheol, yung kita na yung gums niya.

"aalis na nga 'ko, sinagot ko na yung tanong mo. my job here is done" sabi niya at tumakbo papunta sa exit.

"hayst, why are you so cute, lee jihoon?" seungcheol said to himself while staring at jihoon's running figure.