SİRAYET

20.bölüm

O gece Kamer ile konuşmalı ve düşüncelerimi ona anlatmalıydım.Gökyüzünden ışık haznesiyle inen Kamer beni dinliyordu.Bende aklımdan geçenleri anlattım.
Kanlı intikam planlarımı anlatırken Kamer yeniden gözlerimi kapatmamı istedi.O an neler olduğunu açıklayamam , sanki ruhum bedenimden çıkmış gibi hissettim.Gözlerimi açtığımda ne olduğunu anlayamadım.Kamer son olarak sesini duydum.
-Güneş doğduğunda anlayacaksın.
Sabahın ilk ışıklarıyla uyandım.Neler olduğunu düşünürken telefonun sesiyle irkildim.Takipte görevlendirdiğimiz adam sabah saatlerinde Mia’nın evinden duyulan çığlıkardan sonra onları evde baygın buldukalrını ve hemen hastaneye kaldırıldıklarının haberini verdi.Bomani bana bakıyordu.Bakışlarından bir şey yapıp yapmadığımı sorar gibiydi ama hiçbir şey yapmamıştım. -Bomani öyle bakma ben bir şey yapmadım.Biliyorsun hep evdeydim.Bir başkasına da bir şey yaptırmadım.
Önce Lisha’yı okuluna bıraktık.Ardından hemen hastaneye gittik.Psikiyatri servisine nakil ettiklerini öğrendiğimde çok şaşırdım. Doktorundan neler olduğunu öğrenmeye çalışıyordum önce bilgi veremeyeceğini söylüyordu.Daha sonra bir miktar para onu konuşturmak için yeterli olmuştu.Hastanın anlattıklarını kamera kaydına almışlardı.Mia anlattıkları tam şöyleydi.
-Gece uyurken önce bazı tıkırtılar duydum.Bu ses tıkırtı değildi giderek yükseliyordu korktum ve eşimi uyandırdım.İçeriden çok garip sesler işittik.Korkarak merdivenlerden aşağıya indik.Ko ko korkunçtu bir anda etrafımızı sardılar çığlık çığlığa bağırıyorduk ama kimseye sesimizi duyuramadık.Ne olduklarını bilmiyordum ama hepsiateşler içinde yanıyordu.Sanki ateşten yaratılmış şeytanlar gibiydiler.Bir süre hızlıca etrafımızda döndüler ikimizinde kaçmasına izin vermediler.Hepsi bir şeyler söylüyordu ama ne söylediklerini anlayamıyorduk.Bir anda her yer kıpkırmızı bir çöle döndü artık daha fazlaydılar her yeri ateş sarmıştı.Ateşin lavlara dönüştüğü çukura bizi sürüklediler öyle korkunç çığlıklar yükseliyordu ki hala o sesleri duyabiliyorum.Bizi o ateşe atmak istiyorlardı…
Mia’nın anlattıkları gerçekten anlaşılmazdı.Sanki kabus görmüş gibiydiler.Anlatırken sesi öyle titriyordu ki doğruyu söylemek gerekirse onu korku içinde görmekten zevk aldım bile diyebilirim.Hatta o şeytanlar onları gerçekten o ateş çukuruna atsalardı ve onları yanarken görebilseydim.Mia bir süre sustu kendinden geçtiği belliydi.Doktor sordu.
-Peki ya sonra ne oldu Mya oradan nasıl çıktınız evinize nasıl döndünüz ? -Sonrasında ateş içinde yaklaşan bir ışık haznesi gördük.O çok farklıydı.Diğerleri gibi ateşten değildi.Aslında nasıl tarif edeceğimi bilemiyorum.Işık haznesi gözümü neredeyse kör ediyordu tam bakamadım ona , ama devasa büyüklükteydi.İnsan desen insan değil kuş desem değil korkunç bir hızla yanımıza yanaştı.Önünü kesen ateş yaratıklarının yalnızca bir cümlesini anladım.
-Elimiel senin cehenneme girmem yasak Kamer’ine geri dön.
Aralarında garip anlaşılmaz bir konuşma gerçikten sonra o ışık haznesi ikimizi havaya yükseltti cehennem çukurunun üzerindeydik.Ateş yaratıkları bizi atmasını istiyorlardı.Bir anda her şey yok oldu ve evimizdeydik o ışık haznesi uzaklaşırken şu sözünü duyduk.
-Bugün kurtuldunuz ama vakti gelince gideceğiniz yer orasıdır. Öyle ki korkudan ikimizde bayılmışız.Gözümüzü açtığımızda bir hastane odasındaydık.
Bu duyduklarımın tek bir açıklaması olmalıydı.Kamer dediğin dolunay’ın intikamıydı bu olanlar.Kamer güneşin eşi , dünyanın kız kardeşi elbette cezasız kalamazdı.Ve bunun için Kamer’e binlerce kez teşekkür ettim.
Mya’nın acizliğinden sonra babamınkini de görmek istedim.Kamera kayıtlarında o da aynen Mya’nın anlattığı gibi anlatıyordu ve  dehşet içinde olduğunu görmek mükemmeldi.Artık onunla yüzleşmek için hazırdım.Doktoru görüşmeye de ikna ettikten sonra kapının önüne geldiğimde derin bir nefes aldım.Bomani sımsıkı ellerimi tutuyordu.Kapının kolunu yavaşça açtım ve içeriye girdiğimde uğradığım şok karşısında adeta dondum kaldım.Babam beni görünce delirmiş gibi bağırmaya başladı.
-Yardım edin gelme uzak tutun onu benden insan değil, beni öldürmek istiyor.O bir yaratık yardım edin…
Doktorlar onu sakinleştirip beni yeniden odadan çıkarttılar.Neler olduğunu hiç anlayamadım.Bir süre sonra doktora nelere olduğunu neden böyle bir tepki verdiğini sorduğum da aldığım cevap aşırı ilginçti. -O sizin bir yaratık olduğunu düşünüyor.Söylediğine göre onları cehennemden çıkaranın siz olduğunuzu iddia ediyor.
İyi ama nasıl olabilirdi ki böyle bir şey , gittikçe ilginçleşemeye başlıyordu.Her neyse doktor onların akıl sağlığından dolayı hastahaneden çıkmalarına müsade etmedi.Bana yaşattıkları zaten kan dökecek kadar ucuz olamazdı.Yüzleşmeyi bir süre ertelemek zorunda kaldım.
Lisha olup bitenlerden habersiz ve hayatına en iyi şartlarda devam eden tek kişiydi ve ona doğarken söz verdiğim gibi öyle de olacaktı.Lisha benim canım kızım , can parçam , masumiyetim ilk göz ağrım, ilk uykusuz gecelerimin en muhteşem olanı , mucizem… Bir hafta sonra Mya’yı ziyaret ettiğimde bir şok daha yaşadım.Kapı önünde henüz çok genç bir kızın orada beklediğini gördüm.Kim olduğunu neden Mya’nın odasının önünde beklediğimi sorduğumda aldığım cevap ile dilim tutulmuştu.
-Ahh siz Zahina olmalısınız.Sizi daha önceleri televizyonlarda görmüştüm bir süre önce onlar bu hale gelmeden önce oysa öyle çok sevinmiştim ki sizin onlara yardım edeceğinizi duyunca. Ah pardon bu arada kendimi tanıtmayı unuttum.Benim adım Luvena , onların kızıyım.Bir süre önce  üniversite okumak için ülkeden ayrılmıştım.İngiltere’deydim haberim olunca da hemen geldim.
Duyduklarıma inanamadım.Yani Luvena benim kardeşimdi.Mya bundan hiç bahsetmemişti.Luvena her şeyden habersiz iki günahkar insandan doğmuştu.Daha kötüsü ben onun anne ve babasından nefret ediyorum.Onların acı çekmesini hatta ölmelerini istiyorum.Ahh Luvena sen nereden çıktın.Ne olacak şimdi ben yalnızca kötü olanlardan intikam almak istiyorum.Benim intikamım senin üzülmene neden olacak.Babamız olacak adamdan nefret etsem de ben sana kıyamam.İlk kez böyle bir şey yaşadım.Bir kız kardeş sevgisi bir anda içimde nasıl oluştuğunu anlayamadım.İçimi sıcacık yaptı.Ben senin ablanım deyip sarılmak geldi içimden ama nasıl yaparım , nasıl anlatırım o iki günahkar insanın yaptıklarını ? Sen onları masum zannederken öğrenirsen benim gibi belki de nefret edeceksin bunu sana yapamam.
Öylesine kafam karıştı ki yine işler sarpa sardı.Bomani ne yapmak istiyorsam her kararımda yanımda olacağını söylüyordu.Lisha’nın şimdi bir de teyzesi olmuştu.Lisha bunu öğrense eminim çok sevinirdi.Luvena’da sevinir miydi?
İki hafta sonra yeniden hastaneye gittim.Bu kez yüzleşme zamanı gelmişti.Luvena ‘da onlara kıyafet getirmek için hastaneden ayrıldığını doktor söyledi.Doktorla bir süre konuştuktan sonra onun kızı olduğumu bunun onu bilmediğini ve onunla konuşmak istediğimi söyledim.Doktor nihayet ikna olunca babamın odasına gittim.Korkusu yüzünden belli oluyordu.Ama sakinleştirici ilaçların etkisinden çnceki kadar tepki veremiyordu.Yanına iyice yaklaştığımda vücudu titriyordu.Konuşmaya başladım.
-Korkma ya da vazgeçtim kork.Cehennem çukuruda yanmak korkutucu olmalı bayım.Senin cehennem dediğini ben bu dünya da yaşadım üstelikte hepsi senin yüzünden oldu.Şimdi bayım ben sorucam siz cevap vereceksiniz yerinizde olsam bir kerecik dürüst olmayı denerdim.Ziraa cehennem çukuruna size atmalarına bu kez izin veririm. Öyle bir titriyordu ki ancak ‘sor anlatıcam’ diyebildi.Ama hala yalnızca kendini düşünen bir kunduzdan farkı yok.
-Anlatırsam beni serbest bırakacak mısın? -Ahh bayım hala çok bencilsiniz.Sizin büyük günahlarınız var. Yerinizde olsam hemen anlatmaya başlardım.Faris , Behiye, Lisha, Arya bu isimleri hatırlıyor olmalısınız.Hayatlarını mafettiniz insanlar onlara neler yaptınız hemen anlatacaksınız hem de hepsini ayrıntılarıyla...
-Sen kimsin?Nerden biliyorsun tüm isimleri?
-Benim bir yaratık olduğumu söyleyen siz değl miydiniz?Eğer benim bir yaratık olmam sizin için mümkünse benimde sizin hakkınızdakileri bilmem mümkün.Cehenneme gitmek istiyorsanız o vakit susmayı da tercih edebilirsiniz…
-Hayır tamam anlatıcam her şeyi.Faris ve Behiye eski eşim Lisha’nın anne ve babasıydı.Lisha güzel bir kadındı ondan hoşlanmıştım.Ama kadın müslümandı.Ondan benim için dinini değiştirmesini istedim.O yaptı.Ama tam anlamıyla bunu beceremiyordu.Yinede onunla evlendim.Tuhaf şeylere merakı vardı.Gökyüzü, mistik güçler, mitoloji gibi şeylerle uğraşırdı.Evlenmeden evvel Onun evinde Mya ile tanıştım.Mya tam da benim istediğim gibi kadındı.Zaten onunda benden hoşlandığı her halinden belli oluyordu…
Babam anlatmaya başlar başlamaz gözlerimde oluşan ağrıyı , kalbimin sıkıştığını , yutkunurken nefesimin kesildiğini hissedebiliyordum.Devam etmesini istedim.
-Bir süre sonra Mya ile birbirimize aşık olduk ama Lisha ile evlendim.Çünkü aileme layık suskun ezik bir kadındı.Ona her istediğimi yaptırabilirdim.Sonrasında da Mya ile görüşmeye devam ettim.Bir süre sonra Lisha’nın hamile kaldığını öğrendim.Zaten ailesiyle görüşmesine de izin vermiyordum…
- Dur bir dakika peki ya Behiye Hanım ona ne yaptığınızı anlatmadın onu da sizin öldürdüğünüzü biliyorum.
-Behiye Hanım hastalıklı bir kadındı zaten ölecekti biz bunu biraz erkene aldık yalnızca.Mya’nın verdiği ilaçlar onun her geçen gün daha kötüye gitmesine neden oldu.Sonra da öldü.Nerede kalmıştım.Lisha hamileydi.Bu durum açıkçası hoşuma gitmemişti.O kadından bir çocuk istemiyordum.Fakat Lisha’nın ısrarı ile kabul ettim.
Dokuz ay sonra bir kız çocuğu dünyaya getirdi.İsmini Lisha verdi Arya dedi.Lisha Arya ile ilgilenmekten bana neredeyse hiç vakti olmuyordu.Bu süreçte bizde Mya ile buluşmalarımız artıyordu.Lisha bu durumu öğrendiğinde Arya bir yaşındaydı.Önce eşyalarını toplayıp Arya ile baba evine dönmek istedi.Benden boşanması bana zarar verirdi çünkü iş hayatında adımın lekelenmesi işlerimin bozulmasına neden olurdu.Lisha beni buna mecbur bıraktı.Onu elimde tutabilmek için şiddete başvuruyordum.Bir süre sonra ona sunduğum hayatı kabul etti.Arya’nın büyümesi durumu gittikçe kötü bir duruma sokuyordu. Arya’da aynı Lisha’nın annesi gibi hastalıklı davranıyordu.Bir çocuk doğurmasına izin verdiğime beni pişman etti.Arya büyüdükçe asileşiyor ve beni çok sinir ediyordu.Bu arada Arya’ya Mia’yı bir psikiyatri olarak tanıttım.Aslında amacım Arya’dan da kurtulmaktı ama Lisha planımı bozdu.Onun annesinin hemşiresi olduğunu biliyordu.Arya’ya zarar vermek istediğimi anlamıştı.Mya’yı uzak tutmam karşılığında susacağını ve her dediğimi yapacağına dair bir anlaşma yaptık.Bir kaç sene kadar normal gitti her şey sonra bir gün yeniden başladı.Arya’nın doğum günüydü ve bütün iş arkadaşlarımın çocuklarının önünde beni rezil etti.O gün artık daha dayanamayacak hale geldim ve Arya’yı odasına kapattım.Sonra Lisha ile aramızda büyük şiddetli bir kavga çıktı…
Babam anlattıkça gözümün önünde o anlar adeta yeniden canlandı ona olan nefretim giderek arttı ve kendimden korkar oldum oracıkta onun boğazını sıkmak istedim.Korku içinde ağzından çıkacakları dinledim.Beklediğim an geldiğinde beni odaya kapattıktan sonra anneme ne yaptığını duymak beni ürkütüyordu.O an kendimi daha fazla tutamadım gözlerim kan çanağına dönmüştü.Ağzımdan kelimeler bir anda dökülüverdi…
-Bana yaratık diyordun değil mi?Asıl yaratık sensin, sen iğrenç,korkunç, pislik bir adamsın senden nefret ediyorum.Seni şuracıkta öldürürüm kendini saniyler içinde cehennemde bulursun.Ona ne yaptın?Lisha’ya ne yaptın?
Gözlerini bana dikmiş bakarken yaşadıklarını hatırladığı yüzündeki korkusu çok belliydi beni bir yaratık zannetmeye devam ediyordu.Kızı olduğumu öğrenmeye yetecek vakti bile vakti olmayabilirdi çünkü gerçekten onu her an öldürebilirdim.Yeniden sesimi yükselttim ve ona ne yaptığını sordum.Ürkerek sesi titreyerek devam etti. -İstemeden oldu çok sinirlenmiştim.Ona vurmaya başladım.Tokat attım ve bir anda dengesini kaybetti ve masaya çaptı ve masa onun üzerine devrildi.Masanın üzerindeki cam bardaklar kırılarak Lisha’yı kan içinde bıraktı.Çok çok telaşlandım.Ondan kurtulmak zorundaydım.Onu önce depoya kapattım sonra eve gelip ortalığı temizledim.Gece oluncada onu ıssız bir yere götürdüm ve gömdüm.Sonra Arya’yı da akıl hastanesine götürdüm.Bir kaç gün sonra ise Mya ike beraber şehirde uzakta bir yerlere gittik.Ondan sonra her şey yolunda gidiyordu Mya ile mutluyduk ama bir anda bütün işlerim sarpa sardı bir kaç sene içinde bütün varlığımı kaybettim.Şartlarımız kısıtlandı sonrasında Luvena dünyaya geldi ve normal insanlarla aynı şartla altında yaşamaya başladık.Sanırım Lisha’yı öldürmemin cezasını böyle ödedim.