You Are My Oxygen (Completed)

five

Zawgyi

jung woo ကေလးအတြက္ ဆန္ျပဳပ္ျပဳပ္ေပးၿပီး အခန္းထဲဝင္လာေတာ့ ကေလးကို မေတြ႔ရ။

"ကေလးေရ....ကေလး....''

သူအိမ္ထဲမွာ kookie ကို မေတြ႔၍ ျခံထဲဆင္းလာခဲ့လိုက္သည္။

အျပင္ဘက္တြင္ ေကာင္ကင္တစ္ခြင္လံုးညႇိဳ မိႈင္းေနကာ မၾကာခင္မွာ မိုးက သဲသဲမဲမဲ ရြာခ်ေတာ့မည့္ပံုပင္။

ဒီကေလး ေနကလည္း သိပ္ေကာင္းတာမဟုတ္ပဲနဲ႔ ဘယ္သြားေနပါလိမ့္။

jung woo ျခံထဲဆင္းၿပီး ႐ွာၾကည့္လိုက္ေတာ့ levender ပန္းျခံေဘးက ဒန္းေလးေပၚမွာ ေခါင္းေလးေစာင္းျပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကေလး။

ကေလးရဲ႕ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ပံုစံေလးကို မႏိႈးရက္တာ ေၾကာင့္ သူ အသာေလး ေပြ႔ခဲ့လိုက္သည္။

အရင္က အျမဲတမ္း ရႊင္ရႊင္လန္းလန္း တက္တက္ႂကြႂကြ ႐ွိေသာ ကေလးက busan က ျပန္လာၿပီးကတည္းက အရင္လိုမဟုတ္ေတာ့။

အျမဲတမ္း တမိႈင္မႈိင္ တစ္ေထြေထြ ငူငူငိုင္ိုင္ႏွင့္ပင္ ။

မ်က္လံုးကို ခြဲစိတ္လိုက္၍ ျပန္ေကာင္းသြားသည့္ တိုင္ေအာင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္မ႐ွိ။

မိုးရြာသည့္ အခ်ိန္တိုင္း တစ္ခုခုကို ေၾကာက္လန္႔လာသလို ျဖစ္ေနတက္ၿပီး busan မွာ ဘာျဖစ္ခဲ့လဲဆိုတာကို ဘယ္လိုေမးေမး ေခါင္းသာတြင္တြင္ ခါယမ္းၿပီး ဘားမွမေျဖ။

jung woo ကေလးကိုခ်ီကာ အိမ္ထဲ ျပန္ဝင္လာၿပီး ဆိုဖာေပၚမွာ အသာေလးခ်လိုက္ေတာ့ ကေလးက လူးလြန္႔လာၿပီး.....

"hyung.....''

"ႏိုးသြားၿပီလား....hyung က ကေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနလို႔ မႏိုးေတာ့တာ....''

"ကြၽန္ေတာ့ အတြက္နဲ႔ hyung အရမ္းပင္ပန္းမွာပဲေနာ္.....''

"မပင္ပန္းပါဘူး....hyung မွာ ဒီညီေလးတစ္ေယာက္ပဲ႐ွိတာ....ကေလးကို အခုလိုေတြ လုပ္ေပးေနရတာကို hyung ကေပ်ာ္တယ္.....''

သူ႔အေျပာေၾကာင့္ ကေလးက ေ႐ွ႕သြားေလးႏွစ္ေခ်ာင္းေပၚေအာင္ ခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ ရယ္ျပၿပီး.....