eleven

9.9K 896 53
                                    



Zawgyi


"tae.....''

တံခါးဖြင့္တာ ညင္သာေပမယ့္ ဒီအသံကိုပဲ ေမ်ွာ္ေနတာမို႔ jin အားရပါးရ ေျပးသြားမိသည္။

"ေတာ္ေသးတာေပါ့ tae ရယ္....hyung မွာ ဂ်ဴ တီရွိေသးတယ္....''

တံခါးနားမွာ အသံတိုးတိုးႏွင့္ ေျပာရင္း အိပ္ခန္းဆီသို႔လဲ လွည့္ၾကည့္ေသးသည္။

"hyung သူဘာျဖစ္တာလဲ...အခုသက္သာသြားၿပီလား..... ''

"ဘာျဖစ္ရမလဲ....ေျခေထာက္က ဒဏ္ရာက မေပ်ာက္ေသးဘူး ေခါင္းမွာ ဒဏ္ရာ ထပ္ရတဲ့ဟာ ဂ႐ုစိုက္ရမွာေလ....မင္း
ေတာ္ေတာ္ခတ္တယ္ tae ရယ္....ဒီေလာက္ျဖစ္ေနတာကို hyung ကိုဖုန္းဆက္ေခၚၿပီး ဒီအတိုင္းထားၿပီး ထြက္သြားတယ္....ျပန္လာေတာ့ ညကိုးနာရီ ပူပင္ေသာကကို မ႐ွိဘူး....''

"မပူဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာတာလဲ....''

tae hyung က ဝင္လာၿပီး အိပ္ယာေပၚမွာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ Jung Kook မ်က္ႏွာေလးကို အျပင္ကေန လွမ္းၾကည့္သည္။

ၿပီးေတာ့ jin လက္ကို ဆြဲၿပီး အခန္းျပင္က ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္ခိုင္းလိုက္ကာ.....

"Hyung ဒီေန႔ duty off လုပ္ဗ်ာ....''

"ဘာ! ဟာ မျဖစ္ဘူး....hyung ဒီည ေဆးရံုမွာ ဆယ္နာရီ operation လုပ္ဖို႔႐ွိတယ္.....''

"တစ္ျခား ဆရာဝန္ေတြလည္း ႐ွိတာပဲဟာ....hyung ကလည္း လုပ္မေနစမ္းပါနဲ႔....''

tae hyung က နာရီကို ငံု႔ၾကည့္ရင္း အက်ႌ အိတ္ကပ္ထဲက Cheque တစ္ေစာင္ကို ထုတ္ကာ jin လက္ထဲကို ထည့္လိုက္သည္။

"ကြၽန္ေတာ္ ႏိုင္ငံျခား ကိုယ္စာလွယ္ေတြနဲ႔ လိုက္သြားျဖစ္ရင္ ၾကာမယ္ထင္တယ္...မဟုတ္ရင္လည္း ခ်က္ခ်င္းျပန္လာမယ္....လုပ္ပါ hyung ရယ္ ဘားမွ အေၾကာင္းျပမေနနဲ႔ ကေလးကို ဂ႐ုစိုက္ေပး.....''

"tae ရယ္ hyung မွာလည္း မင္းရဲ႕ အကိုျဖစ္ေနရတာနဲ႔ ဒုကၡ သည္လိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အထူးကု ဆရာဝန္ဆိုတာေတာင္ ေမ့ေနၿပီး.....''

"ေကာင္းသားပဲ...ကြၽန္ေတာ္ကေလးအနားမွာပဲ အျမဲျပဳစုေပးေလ....hyung ကစာထက္ သံုးဆေပးမယ္...limit မ႐ွိဘူးေနာ္.....တစ္သက္လံုးေျပာတာ....''

You Are My Oxygen (Completed)Where stories live. Discover now