That Girl is a Goddess and Freakin' Awesome UNDER EDITING (COMPLETED)

CHAPTER 31

Halos maglumpasay nako at ginulo gulo ko yung buhok ko i dont know what to do!..para na kong tanga gulo gulo yung buhok nagkalat yung make up at parang batang nakaupo sa sahig kasalukuyan akong nakaupo sa labas ng Operating Room 

Pinagtitinginan na ko ng mga tao pero wala akong pake! Umiiyak lang ako ng umiiyak maya maya may taong nag abot sakin ng panyo.

"He will be alright alam ko kaya nya yan" iginiya ako ni reese papunta sa upuan at iniupo

"I dont know w-what to do Reese" ako habang umiiyak niyakap nya ko at hinagod hagod yung likod ko, God save Zayn di ko kaya pag nawala siya sakin please please i can't let the day without him!

Kasalukuyan akong nakatulala ng lumabas yung Doctor galing Sa Operating room agad akong napatayo at taman na tumingin sa Doctor gusto kong tanungin kung ano ng lagay ni Zayn pero ayaw bumuka ng bibig ko napansin naman ni Reese na di ko kaya kaya siya na yung kumausap sa Doctor medyo lumayo sila sakin, nakatitig lang ako sakanila pinagmamasdan ko yung reaksyon ni Reese napaka seryoso nya maya maya pa nag salita ulit yung doctor dahilan para magulat at mapalaki yung mata ni Reese kinabahan ako bigla bahagyang napatingin sakin si Reese na kalaunan ay tinuon ng muli ang atensyon sa Doctor
Kinakabahan ako kaya lumapit na lang ako sa pinto ng OR at dun sinulyapan ang nakaratay na si Zayn agad na tumulo yung luha ko

"Im sorry zayn ako dapat yung nandiyan ngayon di ikaw, im sorry" impit akong napahikbi sobra akong nasasaktan para kay zayn...maya maya naramdaman ko yung presence ni Reese

"Pwede ba kong pumasok?" Pag tatanong ko sakanya habang di inaalis yung tingin kay Zayn ayoko ng mag tanong ng kung ano pa.

Parang di ko kaya kung ano man yung nalaman nya na sinabi ng doctor di ko kaya!

"As the doctor said pwede na daw basta mag suot ka lang ng hospital gown" pahayag ni Reese di na rin nya in-open up yung about sa sinabi ng doctor siguro ramdam nya na hindi ko kayang malaman iyon.

Nang makapag suot ako nang hospital gown ay agad akong pumasok nag paalam naman si Reese na may bibilin daw muna siya tinanguan ko lang siya at dumiretso na sa loob

Umupo ako sa tabi ng hospital bed nya at hinawakan yung kamay nya.

Agad nag unahan sa pag tulo ang luha ko napaka daming nakakabit na aparatos sa buong katawan nya hinaplos ko ang muka nya gamit ang isa ko pang kamay

"Idiot wake up kaka kita pa lang natin iiwan mo agad ako ang daya mo talaga"

"Tanda mo pa nung nasa park tayo? Nung nagpalibre ka sakin sobrang inis na inis ako sayo nun kasi ang kapal ng muka mo ikaw yung lalaki dapat ikaw yung nang lilibre pero dahil nga iba ka sa kanila kaya ikaw yung nagpalibre ang lupit diba?"  Bahgya pa akong natawa nang mag balik tanaw sa nakaraan namin ni zayn. Ang sarap isipin at napaka ironic, hindi ko akalain na aabot kami sa puntong ganito ngayon samantalang bwiset na bwiset kami sa isat- isa nuon.

"Una pa lang alam kong may kakaiba na sayo nung tinuturuan kita kung pano makipag laban nung matitigan ko yung mata mo alam kong may iba sayo sinadya lang talaga kitang inisin noon para makita ko yung aura mo" Totoong may kakaiba nga sakanya at nakita ko yun nung mga panahon na matitigan ko ang kanyang mga matang laging nangungusap.

"Zayn alam kong di ko pa nasasabi sayo to pero ngayon sasabihin ko na..M-mahal na Mahal kita" at dun nanaman nag umupisang mag tubig yung mga mata ko i hope he's able to hear me

"Please wake up i can't stand another day without you"

"Di pa ba sapat yung mga nag daang araw na wala ka sa tabi ko? Bakit dinagdagan mo pa?" Ako pa din habang naiyak ghaad it breaks my heart seeing him like that makes me want to cry out loud