Okul bittikten sonra eve gitmek için okuldan çıkıp eve doğru yürüdüm kısa bi aradan sonra eve ulaştım zili çaldım kapıyı hizmetli açtı ve hızlı adımlarla odama ilerledim çünkü ailemden biriyle karşılaşmak istemiyordum yani ailem sandıklarımla konuşurken bile onları sahipleniyorum benim ailem diyorum hemde bana yaşattıklarından sonra hak edıyorlar mıydı?hayır bunları daha fazla düşünmemek için yatağımın üzerine uzanıp telefonumu elime aldım ve şok içinde telefonumla bakıştım sadece bir kaç saatliğine onlarca mesaj vardı hiç birine aldırış etmeden direkt whatsapp grubumuza girdim:
Tanrının çocukları whatsapp grubu
Ozan:yosssunnn!
Yosun:ne var be?
Ozan:azıcık kibar ol bak ne dicem sana bişey soracaktım
Yosun:yok abi sen sorma
Ozan:bir bardak bir sürahiye ne demiş
Yosun:ulan sorma demedim mi ben sana?!
Ozan :sen olmasan içimi dökemezdim demiş
Yosun:abi yok mu bunu alan?
Özgür :ne alacam abi 1 lira bile vermem bu herife ben
Yosun :lan al al parada istemiyorum al sen üstüne ben verecem para
Özgür:ozancığımmmm cümleten hayırlı olsun
Pınar:gece sen nerelerdesin
İsmimin geçtiğini duyunca yazmaya başladım:
Gece(ben) :efendım yavrum?
Pınar:hafta sonu birşeyler yapalım mı?
Turgut :hayırdır gençler ne iş?
Gece:olabilir aslında
Yağız:nereye gidiyoruz?
Pınar :nereye gidelim?
Yağız :lan pınar madem bilmiyorsun ne diye ortaya fikir atıyorssun?
Telefonu köşeye koyup üzerimi değiştirmeye yeltendim saat 6 ya geliyordu havanın kararmasın daha vardı üzerime siyah dar kotunu ve boğazlı sıyah tişörtümü giyip evden çıktım
