Sinir Bozucu Çocuk//Jeon Jungkook

-14-

3 GÜN SONRA

Noldu bilmiyorum ama Jungkook bir kaç gün içerisinde çok değişmişti...

Bana iyi davranıyordu...

Tabiki bu benim şok geçirmelerine neden oluyordu...

3 gündür de benim onunla birlikte uyumalı istiyordu...

Gerçekten bu çocuk iyimi??

Şuan ise ona kahvaltı hazırlıyordum...

Pek yemek yapma becerim yok ama sonuçta bu kahvaltı...

Yumurtayı karıştırırken belimde beni saran bir kol hissetmem ile döndüm kaldım...

Arkamı dönmeye çalıştım ama başaramadım...

"Çok güzel kokuyorsun kokunu çok seviyorum"

O sırada boynuma sıcak nefesi değiyordu ku buda benim gıdıklamama sebeb olmuştu...

İstemsizce kıkırdadım...

O da kıkırdadığımı fark edince boynundan öptü ve gülümsedi...

Sanki gerçekten birbirlerini severek evlenen çiftler gibiydik...

Tamam böyle birşey olmasını istiyordum ama biraz tuhaftı işte...

"Ne düşünüyorsun sen?"

"B-ben mi? Hiçbirşey dalmışım s-sadece"

"Peki...Sen benimle konuşurken ne zaman kekelemekten vazgeçeceksin?"

"Aa-aa ş-şey b-ben mi kekeliyorum...Aa-hh Evet kekeliyorum"

Jungkook'un aniden kahkaha atmadı ile ona şaşkınca baktım...

Sonra bende gülmeye başladım...

Jungkook iki eliylede yanaklarını kavrayıp sıktı...

"Benim karıcım kızarınca neden kızarınca bu kadar tatlı oluyorrrr"

"Kar-rıcım?"

"Evet karıcım sen benim karım değilmisın?"

"E-evet ama şey yani-"

Jungkook baş parmağını dudağımın üstüne koydu ve konuştu...

"Şşt sus bakalım bu kadarda utangaç olma karımsın sen benim bende senin kocanım hadi bana kocacım de"

"Kocacım?"

"Ama bu çok sade oldu aegyo da isterim!"

"Aa şey Junk-"

"Kocacım nerde?"

"Peki Kocacığımmmm"(aegyo yaparak)

Jungkook bireyden yüksek bir şekilde kahkaha atmaya başladı.

"Yaa n-ne var o kadar mı çirkindim?"

"Hahah s-sen sen çok tatlısın ahahha Karıcığımmm"

Bu sefer o da aegyo yapmıştı tamam sakinim onu mıncırmayacağım...

"Yaa yeter Jungkook gülme artık!!"

"A-ama çok-"

"Yaa!! Yeter artık sen böyle yapacaksan bidaha demem!!"

Tam kalkıp gidecektim ki kolum dan tuttu...

"Tamam tamam sustum"

O sırada telefonu çaldı...

Yanımdan kalktı ve yukarı çıktı...

Neden yanımdan gitti ki?
Bu kadar özel ne olabilir?

Koşar ve sessiz adımlar ile yanına gittim...

Yatak odasındaydı gizlice dinlemeye çalıştım...

"Evet baba"

"Evet yapıyorum"

"Gerçekten üzmüyorum"

"Peki dört gözle bekliyeceğim"

"Tamam"

Dedi ve kapattı...

Ne kimi üzmüyor?
Neyi dört gözle bekliyor?

Meraktan çatlıyacaktım...

O sırada olduğum yere yöneldi...

Bende koşarak aşağıya indim...

Malzemeleri masaya yerleştirdikten sonra Jungkook geldi...

"Waaohh harika görünüyor"

"Eminmisin?"

"Evet"

Bana yaklaştı ve ellerini belime doladı...

"Benim karıcığımın yaptığı herşey harikadır"

O anda gülmeye başladım...

Jungkook ise ilk başta anlamaz gözlerle baksada oda gülmeye başladı...

Sonra masaya oturdu...

Ben ise ayakta onu izliyordum...

"Yemiyecek misin?"

"Aa şey ben aslında pek aç değilim

"Hadi ama otur ilk defa senin ile kahvaltı yapacağım"

"Peki"

Aslında kurt gibi açtım ama ondan utanıyordum nazikçe yemeğe çalışıyordum...

"Aa şey annemler akşam için bizi yemeğe davet ettiler ama istersen gitmiyebiliriz"

Yemekten başımı kaldırdım ve gülümsedim...

"Tabiki de istiyorum...Bay ve Bayan Jeon'u çok özledim"

"Peki"

"Jungkook?"

"Efendim karıcığım?"

Gülmeye başladım...

"Sen iyi misin?"

"Evet, Neden sordun?"

"Hiçç öylesine"

"Peki öyle olsun"

Selem gençlik bir yb daha bu bolum pek içime sinmedi aslında...Vote ve Yorum yapmayı unutmayalım....