Sinir Bozucu Çocuk//Jeon Jungkook

-28-

1 GÜN SONRA

Ciddi anlamda hamileliğin son günülerindeydim

Ve bu daha cok hasas olmamı sağlıyordu artık acıdan ayağa bilr kalkamıyordum

Ama susamıştım

Acı çekerek ayağa kalktım ve kapıya yöneldim

O sırada Seo Min içeri girdi

Yine sinirimi bozmaya gelmişti anlaşılan

"Min Raa~~ biliyormusun Jungkook bana evlenme teklifi etti"

Bide aegyo yapıyor muşmula surat

"Ee napim?"

"Jungkook artık benim bunu biliyorsun değilmi?"

Başta umursamayacaktım ama gerçekten canını sıkmak istiyordum

"Yaa~ Seo Min kıyamam ama ben sana sen bu kadar saf mıydın?"

"Ne saçmalıyorsun sen?"

"Jungkook..."

Bana ne dercesine bakıyordu bende devam ettim

"Jungkook sadece seni kullanıyor ne sanıyorsun senin ile evleneceğini mi üzgünüm ama o evli ve yakında baba olacak bu durumda nasıl seçmesini beklersin, Seni sadece beni kıskandırmak için kullanıyor"

"Hayır yalan söylüyorsun"

"Keyfin bilir kızım, bebeğim doğduğunda bu evden def olup giden ben değil sen olacaksın"

Tıslayarak kapıdan çıktı ben ise arkasından deli gibi gülüyordum salak inandı

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Canım çok sıkılmıştı uyumaya çalışıyordum ama işe yaramıyordu ayağa kalktım ve odada uğraşabileceğim bir şeyler aradım

O sıra Seo Min tekrar geldi

"Biliyormusun Min Ra söylediklerini düşündümde sanırım haklısın"

Ona "Ne var" bakışı attim

"Bu yüzden 2 nizdende kurtulacağım"

Ne diyor bu demeden kendimi yerde buldum beni itekledimi o?

Ayağa kalkmaya çalışırken birden karnıma yine bir sancı girdi

Çok acı çekiyordum o ise bana gülerek bakıyordu

O sırada içeri Jungkook girdi

"Min Ra?! Seo Min ne oluyor burada?"

"A-aşkım? Senin ne işin var burada?

"Nasıl onu iteklersin Seo Min? Ya bişey olsaydı"

"Hayır hayatım sen yanlış anladın o senin geldiğini gördü ve kendini yere attı numara yapıyor gerçekten!"

O an midem deli gibi bulanmaya başladı

Koşarak banyoya yöneldim

Ve kusmaya başladım

Kustuğum kanı görmem ile telaşlandım

Jungkook ise deli gibi kapıya vuruyordu

Yüzümü yıkayıp yere çömeldim

Neydi bu şimdi?

"MİN RA AÇ ŞU KAPIYI!!"
"SANA AÇ ŞU KAPIYI DEDİM"

Bir süre sonra anahtar sesi geldi yedek anahtarı bulmuş olmalı

Kapıyı açıp içeri girdi

O an kendimden geçiyordum

Kafamı ellerinin arasına aldı ama ben kafamı tireyemiyordum bile

"Min Ra iyimisin? Yüzün solmuş"

Cevap veremiyordum

"Min Ra?! Min Ra?! Hemen hastaneye gidiyoruz!"

Kolundan çektim ve oturmasını sağladım

"Jungkook?"

"Efendim?"

"S-seninle konuşmam gereken b-bir konu var"

"Şuan iyi değilsin Min Ra hastaneye gitmeliyiz"

"Hayır ş-şimdi konuşmamız l-lazım"

"Peki, Seni dinliyorum"

"B-bebeğim....Onun Seo Min'e anne demesini istemiyorum....onunla ayrı olsam bile gerçek annesini bilsin ölmüş olsam bile lütfen bu senden son dileğim"

"N-ne diyorsun sen Min Ra? Ne ölmesi"

"Ahaha u-uzun hikaye s-sadece dediğimi yap"

"Bu durumda nasıl gülebiliryorsun aptal kız hemen hastaneye gitmeliyiz"

Jungkook Anlatımı

Bayılmıştı gerçekten iyi değildi hemen onu kucakladım

Tam kapıdan çıkacak iken Seo Min seslendi onu duymazlıktan geldim ve arabaya yöneldim

Onu koltuğa yatırdım ve arabayı sürmeye başladım

~~~~~~~~~~~~~~•~~~~~~~~~~~~~~~

Hastaneye geldiğimizde hemen onu sedyeye aldılar tam ameliyat odasına girecek iken  gözlerini açtı elimi tuttu

"J-jungkook?"

"Efendim E-efendim birtanem"

Elini öptüm

"Sana s-söylediğim ş-şeyleri hatırlıyormusun?"

"Evet evet her kelimesini hatırlıyorum"

"P-Peki s-sakın unutma tamam mı?"

"Söz veriyorum unutmayacağım bebeğim"

Gülümsemişti bu halde bile gözlerinin içi gülüyordu o gerçekten bir melekti

Hikayeyi beğeniyormusunuz? saçmalama aşamasına gelmiş gibi hissediyorum uzun süre yb atlamanın sebebi buydu herneyse yavaş yavaş güzel günler geliyor buda benden bir spoi olsun  idjdhud
Vote ve yorum unutmayalım Bal'cıklarım♡