Sinir Bozucu Çocuk//Jeon Jungkook

-10-

Gözlerimi açtığımda hala banyodaydım.Ayağa kalktım ve aynadan kendime baktım ağladığım için yine yüzüm şişmişti.Yüzümü yıkadım ve kapıyı açıp dışarı çıktım.

Saate baktığımda Jungkook'un hala işte olabileceği aklıma geldi böylece  rahat olabilecektim.Kaç saat uyudum ben böyle o kız da gitmişmidir ki acaba koşarak merdivenlere yöneldim sonundada yatak odasına girdim.

Oda boştu biraz etrafı gözlemledikten sonra uykumun tekrar geldiğini fark ettim cidden bu kadar uyumama rağmen hala nasıl uykum var.O sırada gözümü yatağa kestirdim sadece 5 dakikacık uzansam evet Jungkook gelmeden uyanırım.

------------------------------------------

Gözlerimi açtığımda yatak odasındaydım uyuyamı kalmıştım. Kapı tarafına baktığımda ellerini bağdaş kurmuş ve duvara yaslanıp beni seyreden Jungkook görmeyi beklemiyordum.

Hemen yataktan toparlandım o da benim uyandığımı fark edince kendini toparladı kafamı eğdim ve ondan özür dilemeye başladım.

''B-ben üzgünüm şey aslında sadece yan-''

''Sorun değil!''

''N-ne? Y-yani eminmisin beni azarlamıyacakmısın?''

''Azarlıyacak gibi mi duruyorum?''

''Y-yani h-hayır ama şey cidden bir tokat bile atmıyacakmısın?''

''Kendini bana dövdürmek mi istiyorsun?''

''H-hayır!! Herneyse t-tamam b-ben tekrardan özür dilerim''

''Asıl ben özür dilerim....Ş-şey sana vurduğum için''

Donmuş bir şekilde yüzüne baktım az önce benden özür mü dilemişti o

Tam kapıdan çıkacaktım ki Jungkook kolumu kavradı ve çekti.Duvar ve onun arasında kaldığımda gözlerini benim gözlerime kinitledi bense iyice duvara yapışıyordum.

Ben kendimi duvara ittirdikçe o daha da yaklaşıyordu.Daha fazla bu yakınlığa katlanamayıp kafamı aşağıya eğdim.

Bu hariketimden sonra Jungkook kolumu bıraktı ve benden biraz uzaklaştı.

''Şey ben şey söylicektim. Akşama ailelerimiz yemeğe geliyormuş. Ona göre hazırlıklar yapsan daha iyi olur''

''T-tamam''

Arkamı dönüp gşdecektimki Jungkook tekrar birşeyler söyledi

''P-peki o-o zaman sana kolay gelsin''

Gülümsedim ve hızlı adımlarla kendimi merdivenlere attım

Woahh az önce noldu öyle Jungkook neden bu kadar samimice konuştu ki en önemliside kekeledi. Tamam herneyse olabilir böyle şeyler insan olmaya karar vermiştir muhtelemen ahh ne diyorum ben çocuk bana iyi davranıyor benim yaptığıma bak 

Mutfağa gittim akşama ne yemek yapim diye düşünürken yemek yapamadığım aklıma geldi. Telofonumu elime aldım ve bir şeryler sıpariş ettim.

Ardından koltuğa kendimi attım ve az önce olanları düşündüm Jungkook benden özür dilemişti ve ilk defa azarlamak yerine sakin ve samimice konuşmuştu ciddden çok mutluyum

Bir dakika ya birden bire neden böyle bana iyi davrandıki acaba hala benimi seviyor? Tamam saçmaladığımın farkındayım o sırada iç sesimde araya girdi