Yolculuk | Kim NamJoon :: RM

[19]

12:05 | Kim Dairesi

"Hadi başla bakalım sevgili Nam Joon!"

Dedim ve kollarımı karnımda birleştirdim.

"O kadar istiyorsan söyleyeceğim lan!
Seviyorum seni! Hemde ölesiye! Sensiz yapacağımı sanmıyorum, o yüzden boşanma falan yok.
Ve o kelimelerin hepsi içimden geliyor, beğenmesen bile"

Tamam bu durumda beynimin hücrelerinin yanıp çalışmaması normal değil mi?

"Sevmiyorsun değil mi ?"

"Y-yok! Yani bilmiyorum.
hoşlanıyorum.
Yani aşk nasıl bir şey hala anlamadım doğrusu!"

Bu 'Tüm aklındakileri söyleme' şeyisi hep hamilelikten değil mi?

Beni o kadar değiştirdin ki Nam Joon, kendimi bile tanıyamıyorum

"Ohaa.
Şimdi benimle çıkarmısın diyecemde biz evliyiz :')
Neyse ya!
Bizde şimdi sevgiliymişiz gibi yapalım mı?"

"Olur"

Yani her an annem tarafından bu rüyadan uyandirilabilirdim.
Ve inanın, bu en son isteyeceğim şey.

"Sen bir şey saklıyorsun, söyle sevgiline.
Arabada sesin bir tedirgin geliyordu"

"Şey...
Ben hamileyim"

12:55 | Kim dairesi

Şu an Nam Joon tam tamına
1 saat 50 dakikadır aynı bir şekilde, buz tutmuş gibi olan yüzüyle duvara bakıyordu.

Aslında kendi haline bırakmak istemiştim ama daha fazla dayanamayıp yanına gittim ve kolunu dürttüp konuştum.

"Nam Joon? İyi misin?
Bu hale girmeni sağlayacak
kadar kötü mü hamile olmam?
Yoksa istemiyormusun?"

"....Y-yok ya! Ben sadece biraz şok oldum...
Yani çok sevindim ama şirket ne der bilmiyorum.
Hem çoğu zaman işlerim yüzünden yalnız kalacaksın..."

Birden beynimin tüm hücreleri yanmaya başladı, bu dedikleri tek bir anlama geliyordu.
Ve o anlamı o söylediğinde dahada acıttı.
Ama asla, asla düşündükleri gerçek olmayacak!
Sinirden elerim titriyordu, hiç bu kadar sinirlenmemiştim...

"Hah. Aldır desene doğruca yüzüme! Ama yanlış düşünüyorsun Nam Joon!
Bu bebeği aldırmayacağım!
İster boşan ister kovul umrumda değil!"

Nam Joon birden ellerimi sıkıca tuttu ve sonrada bana sımsıkıca sarıldı.

"Şş... sakin ol aşkım.
Ben öyle demedim,
Ağlama lütfen"

Ben...
Ben ağlıyorum?
O söylmemese Ağladığımı fark etmezdim bile,
acaba bundan daha beter bir durum var mı?

Tamam onu geçtim, beni üzen adama saniyesinde yaralarımı saran adam oluyor ya, işte bu tüm sinirlerimi alt üst ediyor

"Bak ben o anlamda demedim, sen çok zorlanırsın diye dedim sadece. Bende çok istiyorum baba olmayı. Seni çok seviyorum Ae Ra!"

Günlümü feth etti saniyesinde...