AKREP

Bölüm 6

Herşey için çok geç kalmıştım...

O akşamın üzerinden tam 3 gün geçti ve ben 3 gündür evden çıkamıyordum.Çünkü korkuyordum ondan.Giderken çok kötü bakmıştı.Son sözünü söyleyip gitmişti ;

3 GÜN ÖNCE
"Kararım olumsuz tekrar kusura bakmayın"dedim tam arkamı duydum çıkacaktım ki onun sesini duydum.

"Ne dedin? Ne dedin?!"
Dedi;
"Seni istemiyorum."
Diyince kahkaha attı ve ;
"Hazırlıklara son gaz devam edin pazar günü söz nişan bir olacak."
Dedi ve yerinden kalktı.
"Saçmalıyorsun ne dediğimi anlamadın mı ? Oysa ben yeterince açık konuştum ."
Diyince yanıma yaklaştı korkmuştum tam dibimde durdu kafasını aşağıya eğdi o an resmen titremiştim o keskin kokusu ciğerlerime işlemişti ve söylediği cümle kalbimi tekletmeye yetmişti.
"Bu sefer elimden o kadar kolay kurtulamıcaksın ufaklık bedelin ağır olucak."
Dedi.Kafasını kaldırıp bu sefer yüksek bir ses ile;
"Pazar gününde istediklerini annemle halledersin."dedi.Ben şok olmuştum dünya durmuştu sanki yanağıma yaklaştı tam öpücükken göğsünden ittirdim ve;
"Sen gerçekten tam bir ruh hastasısın."
Dedim ve arkama dönüp koşarak odama girdim.

ŞİMDİKİ ZAMAN

Odamda çok sıkılıyordum fakat çıkarsam amcam ve yengemin beni dışarı çıkartma istekleri devam edecekti ve ben dışarı çıkmaktan korkuyordum.O ruh hastasının tekrar karşıma çıkmasından tedirgin oluyordum.Amcam neler oluyor diye sordugunda söyleyebileceğim hiçbirşey yoktu.Her gün amcam gittikten sonra avluya iniyor gelmeden odama geri çıkıyordum.Amcam evden çıkmıştı bende avluya indim o sıra Konak kapısı tıklandı.Avluya baktım kimse yoktu korumalardır diye kapıyı açmaya gittim fakat baktığımda kimse yoktu.Sağ tarafta yere düşmüş ağlayan küçük bir kız çocuğu vardı.Kıyamam ne kadar da tatlıydı.Ona doğru yürüdüm tam yanına varmıştım ki burnuma birşey tutuldu.Kocaman el resmen yüzümün yarısını kaplıyordu.Aptal adamın gazlı beze ihtiyacı yoktu zaten koca eli yüzünden nefes alamıyordum.Çırpınmaya başladım belimden tutup kendine yasladı artık yorulmuştum,elimle arkamdaki olan adamın elini itmeye çalıştım ama ellerimi tutup çekti .Ben hâlâ direnmeye çalışıyordum ama artık takâtim kalmamıştı.Beni kendiyle sürükleyerek geri geri yürümeye başladı.Artık kendimden geçmeye başlıyordum gözlerim kapanıyordu yavaşça,sonra biriminin beni kucağına aldığını farkettim.Bakmak istiyordum ama gözümü açamıyordum sonrası karanlık.

KARAHAN ALİ'den

3 gündür o aptal kızı takip ettiriyordum.Ama korkak kız Konak'tan dışarı adım atmıyordu.Demek benden korkuyordu.Ama korkunun ecele faydası yoktu,bu iş uzamıştı ve bugün o ufaklığı alacaktım.Beni kndırmak ne demek gösterecektim.Bana bunu nasıl yapabilirdi?Elimden kaçacağını falan mı sanıyordu.O geceden beri ne uyku kaldı ne biley sinir ve öfkeden yerimde duramıyordum içim içime sığmıyordu.Onu yanımda istiyordum fakat yaptıkları aklıma gelince yanıma değil karşıma geliyordu ve bu ayrı sinirimi getiriyor.Aptal kız böyle yapmasaydı acı cekmicekti ama yerinde durmuyordu.Of bu kız gerçekten beni zorluyordu.Yerimden kalktım Osman'ı aradım ve ;
"Çıkıyorum herşey hazır olsun."
Dedikten sonra cevabını beklemeden telefonu kapattım.

Oraya vardığımda Osman köşedeki arabanın içinden indi ve yanıma geldi.
"Herşey hazır abi."
Diyip gazlı bezi bana verdi.Kafamı salladım ve izlemeye başladım.Önce kapıyı açıp baktı ve hemen geri kapattı.Onların adamlarını adamlarım arka tarafta oyalıyordu.Diğer adamlarım ise etrafı gözlüyordu.Osman kapıyı tıklatıp küçük kızını arabadan aldı ve sağ tarafta yere oturttu.Hemen köşedeki duvara yaslandı.O sıra ufaklık çıktı kapıya,sağına soluna baktı sonra osmanın kızı ağlamaya başlayınca oraya doğru yürümeye başladı.Arkasından yürüdüm o vişne kokusunu hissedince derin nefes aldım içime işler gibi fakat kendime gelmem kısa sürmüştü.Hemen bezi burnuna bastırdım.Kendini kıpırdattı onu karnından tuttup kendime yasladım adamı hafif ergdim yine o güzel vişne kokusu burnuma gelince içimde değişik duygular belirdi.Gözlerimi kapattım.Çok huzurluydu be abi.Tabi aptal kız bu anı bozdu.Elini elimin üzerine koyup çekmeye çalışıyordu.Kızın çoktan bayılmış olması gerekiyordu.Oysaki bu hâlâ ellerimi çekmeye çalışıyor.Ellerini tutup sürüklemeye başladım.Korumalar her an gelebilirdi ve bizi böyle görmeleri onların canı için zararlıydı.Ben Ukte'yi hâlâ sürüklüyordum ki artık kendinden geçiyordu dengesini kaybedince hemen kucağıma aldım ve arabanın ön koltuğuna oturttum.Hemen yana geçtim.Onu dağ evine götürecektim istemesem de gerçek beni gösterecektim artık.Benden bir kaçışı olmadığını anlamalıydı.2 saatin ardından dağ evine vardık.Ukte hâlâ yatıyordu.Onun tarafına geçip onu kucağıma aldım ve yine aynı kahretsin beni mest ediyordu.Ve ona ne zaman yaklaşsam bütün öfkem geçiyordu.Oysa aptal kız bu halime şükredip sevinmesi gerekirken beni öfkelendirmek için bütün yöntemleri deniyordu sanki.Ukte kucagımdayken kapıyı açmam zor olduğundan sırtıma attım.Tek elimdeki de kapıyı açtım.İçeri soğuktu ukteyi koltuğa uyandırdım hemen ayağa kalktım şömine için odun toplamaya gidiyordum ki sonra durdum.Aslında soğuk o kadar da kötü olamaz diye düşünürken içimde değişik bir mutluluk hissediyordum.Bu kız kesinlikle bana iyi oyun olucaktı...