Beyond Desires (EXO Fan Fiction)

2

Dedicated to ParkAshly04. Thanks for adding Beyond Desires in you reading list! :*

---

2

Mag-iisang buwan na kaming magkarelasyon ni Jin. Kakaiba ang pagsisimula ng relasyon namin. Hindi kami naging magkaibigan, o maging classmate man lang. Hindi kami personal na magkakilala pero kilala namin ang pangalan ng isa’t isa. Crush na crush ko kasi sya simula pa lang nung 1st year pa lang ako dito sa university, ka-batch kami. At hanggang ngayong 4th year college na kami, crush ko pa rin sya.

 

Di naman sya masyadong sikat dahil tahimik lang syang naglalakad sa campus minsan pero marami pa rin naman syang kaibigan.

 

Nakatingin lang naman ako parati sa kanya mula sa malayo kaya hindi ko inaasahan na lalapitan nya ako sa cafeteria isang araw.

 

“Hi Naeun!” bungad nya.

 

Gulat na gulat ako pero nagawa ko pa ring ngumiti ng matamis sa kanya para naman hindi sya maturn-off noh. Baka akalain nya, snob ako.

 

“He-hello Jin!” bati ko rin sa kanya.

 

“You know me?” tanong nya.

 

“Ahh … oo … ahhh ano kasi … narinig ko sa mga classmate ko …”

 

“Oh! … then good! Actually, di ko alam kung papaano ko sasabihin sa’yo pero …”

 

“Pero ano?”

 

“Can I invite you to dinner tonight? I want to talk to you and maybe … know you even better …”

 

“Huh!? Ahh ano … sure ka? Ako? Ako talaga?” paninigurado ko pa sa kanya.

 

“Yeah … you! Definitely you. You’re beautiful and simply great and … I like you for that …”

 

Nahiya ako sa sinabi nya at naramdaman ko ang sarili kong kinikilig at namula siguro ang mukha ko na parang kamatis.

 

“Ahh … sige,” masayang saad ko.

 

“So … should I fetch you in your house?”

 

“Huh? Ahhh … wag nalang, nakakahiya na eh … Sabihan mo nalang ako kung saan. Okay lang ba? Nahihiya kasi talaga ako eh …” pagtanggi ko pa.

 

“Sure … okay lang ‘yan.”

 

 

 

Nagkita lang kami ni Jin sa restaurant na sinabi nya. Elegante ang dating at masaya ang ambiance kaya masaya rin kaming nagkukwentuhan ni Jin sa buhay-buhay namin. Nang bigla nyang hawakan ang kamay ko na nakapatong sa mesa. Nabigla ako pero hindi nalang ako nagpahalata.