Untold Thoughts - Jeff The Killer DUTCH/NEDERLANDS

Hoofdstuk 4

Emily POV:

Ik ben aan het praten met Jeff als mijn ouders en broertje thuiskomen. "Oké, ze zijn thuis, hide!" roep ik zachtjes naar Jeff. "We zijn thuis" roept mijn moeder. "Hoi. Wanneer gaan we eten?" "Wij hebben al gegeten." "Hebben jullie niets voor mij meegenomen? Maar wat moet ik dan eten?" "Je kan toch zelf wel eten maken trut" roept mijn vader. Nu ben ik het zat! "Jullie zijn zo fucking harteloos! Jullie hebben ervoor gezorgt dat ik ben zoals ik nu ben, niet ik!" Mijn ogen spuwen bijna vuur van woede, zo boos ben ik nu. "Jeff, kom 'ns helpen?" zeg ik tegen Jeff. Jeff stormt op mijn vader af en steekt hem neer met zijn mes. Ik doe hetzelfde bij mijn moeder. Dan is alleen mijn broertje nog over. Hij kijkt me bang en geschrokken aan. "Nee.. nee.. genade, mercy, please! Ik meende niets van wat ik gezegd heb, ik zal alles voor je doen! IK BELOOF HET!!" schreeuwt mijn broertje nog. "Nu is het te laat. Je had praatjes en dit zijn de gevolgen. Veel plezier!" En met die woorden steek ik mijn broertje neer.

Jeff POV:

Wow, die meid heeft lef, zeg. "Wow, goed gedaan! Straks zullen we hier weggaan. " zeg ik grijnzend. "Maar eerst moeten we wat aan je look doen. Ik heb een plan. Ben je klaar voor je makeover?" "100%!" zegt Emily. "Bedankt dat je me hebt geholpen. Zonder jou was dit nooit gelukt. "

~2 uur later~

Emily:

Jeff heeft me een makeover gegeven. Ik lijk nu op hem, maar dan als een meid ofcourse. Ik ben wel tevreden. We laten mijn ouders achter en gaan naar het CP huis. Onderweg begint het te sneeuwen, yaay!

Jeff POV:
We lopen door het bos richting huis. Even later zijn we aangekomen en zie ik dat er al iemand een vuurtje heeft gemaakt.
Samen lopen we naar binnen. "SLENDER! KOM EENS!" roep ik hard. Slenderman komt aangelopen. "Dit is Emily." Zeg ik. "En ze is hier omdat..." zegt hij. "Laten we het op dode ouders houden." "Welkom Emily" zegt hij dan.

Emily POV:

Ik en Jeff zijn net aangekomen en Jeff leid me rond in het CP huis.
We lopen iedere kamer langs.
"Dit is Ben Drowned." zegt Jeff. "Maar je mag me Ben noemen hoor." zegt Ben snel. We lopen naar de volgende kamer. "Dit is Masky. Niemand weet wat er onder zijn masker zit. Als je ooit problemen hebt met Masky, maak cheesecake en alles komt goed."
Ik hoor Masky lachen en zelf moet ik ook lachen. Masky zwaait nog even voordat we weer verder lopen. "Dit is Sally, het tot voor kort enige meisje in dit huis." "Hoi, kom je met me spelen? zegt Sally. "Ik zal straks met je spelen, beloofd." Zeg ik en ik glimlach lief naar haar.
In de volgende kamer zit Eyeless Jack, maar iedereen noemt hem EJ.
De kamer daarnaast is Toby. Ik ken hem niet zo goed maar hij lijkt me wel aardig. Dan hebben we iedereen gehad. Ik mag kiezen of ik een eigen kamer wil of bij een jongen op de kamer wil. Ik kies ervoor om de eerste nachten bij Jeff te liggen. Daarna ga ik samen met Jeff een wapen uitkiezen, want ja dit zijn allemaal killers. Ik kies voor een vlijmscherp mes waarmee je in 1 keer iemand kan vermoorden. Daarna ga ik nog met Sally spelen in de sneeuw. Ik begin te zingen: Do you wanna build a snowman? Come on, lets go and play!" Sally kijkt me verwonderd aan. Ik zeg: "Dat is van de film Frozen! Heb je die nooit gezien?" Ze schudt haar hoofd. "Dan hebben we wat te doen met kerst. Maar we gaan nu eerst een sneeuwpop maken!!"

~ 1 uur later ~

Emily: Ik en Sally zijn nog aan het spelen als ik Masky naar buiten zie lopen. "EWA MASKY, VANGEN!" roep ik terwijl ik een sneeuwbal tegen zijn hoofd gooi. "Auw, die krijg je terug!" Al snel komen ook de andere jongens en doen we een sneeuwballengevecht. "EY JIJ DAAR, KOM EENS" roept Toby. Ik ga bij het groepje jongens staan. "Je hebt je nog helemaal niet voorgesteld" Zegt EJ. "Oh helemaal vergeten lol. Ik ben Emily, ik ben 14 jaar oud, ik hou ontzettend veel van oreo en chocola, ik hou totaal niet van pizza (sorry pizza lovers), ik heb mijn ouders en broertje vermoord en daarom ben ik nu hier. Genoeg info?" "Zekers", zeggen ze in koor. "Kom, we gaan naar binnen en ik ga de kerstboom optuigen." zeg ik tegen ze en we lopen naar binnen.