Uit de ogen van de moeder van prim.
Hoe kon dit gebeuren. Prim die word getrokken. En dan Katniss die zich aan bied. Nu ben ik haar straks kwijt. Ik weet niet of ik dit aan kan. Natuurlijk ben ik blij dat Prim niet de arena in gaat maar moest Katniss dan als haar vervanger. Ik weet niet of ik mij belofte kan nakomen en niet in storten. Maar dat idee van Katniss is goed. Als we die apotheek hebben. Dan ben ik met iets anders bezig. En kunnen we eten. Want Prim heeft gelijk de voorraad kast is bijna leeg. Ik mag niet instorten. Anders overleven we het dit keer niet. Wat ik ook zie. Ik niets sterk zijn. "Prim kom je eten!" Ik zie haar blij opkijken. Want sinds de dood van haar vader ben ik er niet meer echt voor haar geweest. Daar heb ik zo veel spijt van. Ik mag haar niet meer zo veel pijn doen. Waarom kon ik me toen niet verzetten tegen dat eindeloze verdriet. Ik loop naar de keuken om te kijken wat ik kan gaan koken. Het enige wat ik vind zijn wat munt blaadjes en een klein stukje bonnenbrood.
Sorry voor dit korte hoofdstuk, maar ik probeer de volgende langer te maken.
JE LEEST
Thg uit de ogen van prim
FanfictionHoe Katniss de hongerspelen beleeft heeft is al lang bekent maar wat gebeurt er inde tussen tijd met Prim en hoe schattig is ze eigenlijk?