Thg uit de ogen van prim

hoofdstuk 17

Ik weet nog dat er hier een beekje is in de buurt. Ik probeer me te herrinneren over wat Katniss mij geleerd. Ik heb gelukkig genoeg jodium mee genomen om water te zuiveren. Alleen hoe veel druppels jodium had je ook al weer nodig voor een liter water. Volgens mij waren het er 3, maar misschien waren 2 genoeg. Ik probeer het maar eerst met 3, dat zijn er in iedergeval genoeg. Ik loop door het bos, en nu pas besef ik hoe klein en hopeloos ik eigenlijk ben. Dat is ook de reden dat iedereen mij zo schattig vind. De reden dat Katniss in mijn plaats de arena in ging, omdat ze dacht dat ik te zwak was om het zelf te door staan. Daarom gaat ze nu waarschijnlijk dood. Ik moet er voor zorgen dat ik niet meer zo hulpeloos lijk, ik kan best voor me zelf zorgen. En dat zal ik bewijzen ook. Ik loop nog een stuk verder en dan zie ik het meer. Ik pak de 2 liter fles die ik had mee genomen en schep er water in. Ik doe er 6 druppels jodium in en laat het staan. Het moet tenminste een half uur staan om gezuiverd te worden. Ik wil net in een boom gaan zitten wachten als ik me bedenk dat ik ook moet kunnen eten. Ik kan natuurlijk plukken, maar dat zal niet genoeg zijn. Ik moet leren jagen. Ik weet waar Katniss haar bogen verstopt, maar ik ben nog veel te klein en vast niet sterk genoeg om met die boog om te kunnen gaan. Dan bedenk ik me dat ik toen ik heel klein was, ik samen met Katniss het bos in ben geweest, ik vond het dood eng. Ze probeerde me te leren jagen, het lukte voor geen enkele meter. Net toen we weg wilde gaan zagen we een stukje leer op het pad liggen, dat was erg raar, want wat doet er nou zomaar een stukkje leer op het pad. We raapte het op en Katniss pakte een steentje, ze duwde in het leer en ik zag dat er een soort zakje ontstond. Ze vertelde dat dat een slinger is. Na wat uitleg van haar begon ik te oefenen op een boom, ik was er best wel goed in. Dat kan mij in leven houden, maar waar vind ik een goed stukje leer? Er is hier in de wijde omtrek vast geen leer te bekennen. Het half uur zal nu vast wel voorbij zijn. Ik loop naar de fles en kijk even goed. Het ziet er prima uit. Ik neem een grote slok, en nog een, en nog een. Als de fles half leeg is stop ik. De rest moet ik voor later bewaren. Ik wil in een boom klimmen voor de nacht als ik me besef dat ik enorm veel last van hoogtevrees heb. Heb ik weer. Het is te gevaarlijk om gewoon op de grond te slapen, maar in de boom vind ik heel eng. Er zit niks anders op. Als ik wil overleven moet ik de boom in. Ik klim voorzichtig de boom in en ga op een grote brede tak zitten. Ik pak mijn riem en bind me stevig vast. Ik vind het nog steeds dood eng, maar nu kan ik tenminste niet vallen. Het word steeds donkerde, ik kan totaal niet slapen. Als ik niks meer kan zien worden mijn oogleden toch langzaam zwaar en val ik in slaap.

Als ik wakker word lig ik gelukkig nog steeds gewoon tegen de boom aan. Ik maak de riem los en klim heel voorzichtig naar beneden. Als mijn voeten de grond weer raken kan ik eindelijk weer rustig ademhalen. Ik vind het hier een stuk prettiger op de grond. Nu maar op zoek naar iets om te eten. Ik loop een rondje langs de beek en zie wat catnip groeien, ik pluk het en kijk tevreden. Maar als ik me herrinner wat voor een wortels het zijn begin ik te huilen. Ik wou dat jij bij me was, Katniss. Ik mis haar zo, haar grapjes en eigenlijk alles wat ze deed.