Blisstina's Part
วันนี้เป็นวันเสาร์ ฉันนั่งอ่านหนังสืออยู่บนเตียงนอนขนาดใหญ่ของตัวเองในห้องนอน ที่จริงฉันไม่อยากจะอ่านมันหรอก แต่ฉันแค่อยากหาอะไรทำให้ลืมๆเรื่องการแข่งเชียร์ลีดเดอร์ในเมื่อวาน ทีมของพวกฉันได้ที่สุดท้าย เพราะถูกตัดคะแนนจากท่าน้ำพุเมืองทรอย โดยฉันห้ามทุกคนแล้ว แต่ไม่มีใครฟังฉัน คนในทีมทั้งหมดทุกยุจากสเตฟานี่ ซึ่งสเตฟานี่ตั้งใจที่จะทำลายฉันด้วยวิธีนี้ แล้วมันก็ได้ผลตามที่เธอต้องการจริงๆ เมื่่อวานโรบิ้นขอโทษฉันที่เขาใส่อารมณ์พูดกับฉันตอนเย็น เรื่องที่ฉันปล่อยให้วิคทอเรียขึ้นไปเป็นยอดในท่าน้ำพุเมืองทรอย จนเธอตกลงมาขาพลิกและนิ้วซ้นอย่างแรง ตอนที่อยู่ในห้องพยาบาล โชคดีอย่างมากที่กระดูกตรงขาของวิคทอเรียไม่หัก เป็นเพราะมีคนในทีมรับตัวของเธอได้ก่อน แต่ขาซ้ายของเธอพลิกอย่างแรง จนทำให้นิ้วเท้าของเธอซ้นด้วย แต่ยังไงก็ตาม ฉันก็ยังรู้สึกผิดอยู่ไม่หาย ที่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้
Don't say you love me
You don't even know me
If you really want me
Then give me some time
เสียงรอสายมือถือของฉันดังขึ้น ฉันหยิบมือถือซึ่งอยู่ข้างตัวของฉันดู ปรากฏสายเป็นวิคทอเรีย ฉันจึงรีบกดรับสาย
"ฮัลโหล วี ว่าไง" ฉันเริ่มบทสนทนา
"วันนี้ไปเดินห้างกันไหม บี"
"ฉันไม่มีอารมณ์จะไปน่ะ วี ฉันอยากอยู่บ้านมากตอนนี้"
"ไม่เป็นไร งั้นเธอออกมาหาฉันที่สวนหย่อมใจกลางเมืองไหม ฉันไม่อยากให้เธอเครียดกับมันแล้วนะ บี เธอทำมันดีที่สุดแล้ว ฉันเห็น"
"ขอบใจมากนะ วี ที่อยู่เคียงข้างฉันตลอดเวลาเลย"
"ก็เธอเป็นเพื่อนสนิทที่ฉันรักมากที่สุดไง บี"ฉันยิ้มออกมานิดหน่อย
"อีก15นาทีเจอกันนะ วี"
"โอเคจ๊ะ บี"ฉันวางสายและรีบลุกขึ้นใส่รองเท้าผ้าใบสนีกเกอร์สีขาวพร้อมกับคว้ากระเป๋าสะพายเดินออกจากห้องนอนของตัวเอง ฉันเดินออกจากบ้านขึ้นรถพอร์ชสีน้ำเงินของตัวเอง แล้วฉันก็ขับรถออกไปจากบ้าน
YOU ARE READING
Little Secret
Teen Fictionทุกคนโดยส่วนใหญ่ต่างมีสิ่งที่ปรารถนาอยู่ในใจที่อยากจะบอกให้คนอื่นได้รู้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ แต่สำหรับบางคนแล้ว มันคงยากมากที่จะเปิดเผยสิ่งที่ที่ตัวเองปรารถนาอยู่ในใจ ทำได้เพียงเก็บมันไว้เป็นความลับอยู่ข้างในใจของตัวเองเพียงข้างเดียว เคเล็บ หนุ่...
