Victoria's Part
ฉันนั่งอยู่บนรถเมล์เพื่อไปโรงเรียนเหมือนเช่นเดิมทุกวัน แต่วันนี้กลับไม่เป็นเหมือนเช่นทุกวัน ฉันหยิบรูปถ่ายใบนึงออกมาจากกระเป๋าสะพายของฉัน ซึ่งเป็นรูปที่ฉันถ่ายกับบลิสส์ติน่า และโรบิ้นกัน3คนสมัยเกรด9 โดยตอนนั้นพวกเรา3คนสนิทกันมาก บลิสส์ติน่าคือเพื่อนสนิทที่ฉันรักมากที่สุด ส่วนโรบิ้นเป็นเพื่อนที่ดี คอยช่วยเหลือฉันแทบทุกอย่าง แต่ฉันกลับไม่เคยสนใจ ให้ราคากับเขาเลย เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะฉันกับเขาไม่เคยเป็นเพื่อนกันแบบปกติเหมือนกับคนอื่นเลย
Yesterday
ฉันส่งข้อความนัดโรบิ้นให้มาหาฉันที่ห้องสมุด โดยฉันให้เหตุผลว่าให้เขาช่วยมาติววิชาเคมีให้ฉัน ความจริงแล้ว ฉันต้องการจะมาคุยกับเขา ถึงเหตุผลว่าทำไมฉันถึงชอบเมินและปฏิเสธทุกอย่างจากเขา ฉันยืนอยู่บนชั้นลอยในห้องสมุด เมื่อโรบิ้นมาถึง เขารีบเดินขึ้นมาหาฉันข้างบนชั้นลอยทันที โรบิ้นวางกระเป๋าลงบนโต๊ะใกล้กับรบริเวณที่ฉันยืนอยู่ เขานั่งลงพร้อมกับหยิบนังสือวิชาเคมีออกมาจากกระเป๋า
"โรบิ้น"
"ว่า....นั่งลงสิ ฉันมาแล้ว จะให้ฉันติวตรงเนื้อหาส่วนไหนให้หรอ"โรบิ้นยังมีสีหน้าที่ยิ้มสดใส ซึ่งต่างกับฉันที่มีสีหน้าตึงเครียด
"โรบิ้น ฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย เรื่องระหว่างเราน่ะ ฉันขอโทษที่ต้องโกหกนายว่าฉันอยากติวหนังสือ ถ้าฉันบอกความจริงไปนายคงไม่มาหาฉัน"สายตาของเขาจ้องมองฉันด้วยความเปล่งประกายพร้อมกับลุกยืนและเดินมาหาฉัน
"ฉันเข้าใจ ถ้าฉันเป็นเธอ ฉันก็จะโกหกแบบนี้เหมือนกัน"
"นายคงไม่เข้าใจฉันใช่ไหม ว่าทำไมฉันถึงต้องเมินใส่นาย ปฏิเสธทุกอย่างที่นายต้องการจะทำเพื่อฉัน แล้วทุกครั้งที่นายช่วยเหลือฉัน ฉันมักจะไม่สนใจใส่ใจกับนายมากเลย ฉันทำเหมือนนายไม่มีตัวตนในสายตาของฉัน นายสงสัยมาตลอดเลยใช่ไหม ว่าทำไม"น้ำใสๆค่อยๆไหลออกมาจากตาขวาของฉัน โรบิ้นตอนนี้เขานิ่งไปหมดเลย ไม่ว่าจะเป็นสายตา ท่าทางของเขา โดยนี่ไม่ใช่นิสัยปกติของโรบิ้นเลย
KAMU SEDANG MEMBACA
Little Secret
Fiksi Remajaทุกคนโดยส่วนใหญ่ต่างมีสิ่งที่ปรารถนาอยู่ในใจที่อยากจะบอกให้คนอื่นได้รู้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ แต่สำหรับบางคนแล้ว มันคงยากมากที่จะเปิดเผยสิ่งที่ที่ตัวเองปรารถนาอยู่ในใจ ทำได้เพียงเก็บมันไว้เป็นความลับอยู่ข้างในใจของตัวเองเพียงข้างเดียว เคเล็บ หนุ่...
